Financiële zaken zijn niet mijn ‘ding’, als ik het even zo mag zeggen. Toch moet ik me er in verdiepen. Dat is nodig om bepaalde zaken te regelen. Zaken die eigenlijk allang geregeld hadden moeten zijn.
Tot nu toe handelde ik door middel van de ‘struisvogel-tactiek’. Dat betekent zoveel als dingen op één grote hoop gooien, soms nog wel in een ordner, dat wel, maar het kwam er vooral op neer dat ik zaken voor me uit schoof en ze niet wilde zien.
Deze tactiek voldeed ongeveer een jaartje, maar nu kan het niet langer op deze manier. Ik móet mijn financiën regelen. Omdat ik verder moet. Ooit heb ik een beslissing genomen (stap A) en nu volgt stap B. Bij de meeste mensen zit er niet zoveel tijd tussen stap A en stap B. Die regelen hun zaakjes meteen. Klaar. En ze kunnen de draad van hun leven weer oppakken. Dat wil ik nu ook. De draad weer kunnen oppakken. Controle hebben.
Ik heb het nu niet over emotionele perikelen. Dat vergt misschien nog wel wat langer dan een jaartje. Alles voelt nog rauw. Ik heb het nu puur over de financiële afwikkeling en afronding van mijn scheiding. Het is een naar gedoe, ik ben er ellendig van. Het voelt alsof de banden nu echt doorgesneden worden. Maar goed, omdat ik stap A gezet had, de scheiding, moet ik nu stap B doen. Zaken als hypotheek, notaris, makelaar, voorlopige teruggave van de belastingen... Het komt nu allemaal in één klap op me af. Ik wilde dat het allemaal niet hoefde. Maar omdat ik zekerheid wil hebben, zekerheid voor nu, voor later, voor mijn huis, voor het onderhoud ervan waar ik nu in mijn eentje verantwoordelijk voor ben, kan ik er niet meer onder uit.
Ik heb daarom misschien wat minder zin om te webloggen. Nee, ik zeg het verkeerd. Ik heb wél zin om te webloggen, maar dan ben ik weer met mijn struisvogel-tactiek bezig: alleen dingen doen die ik leuk vind en niet aan de realiteit van nu denken. Die realiteit ga ik nu onder ogen zien. Op het moment dat ik dat besloot voelde het al alsof er een hand zich om mijn hart sloot. Ik voel alles van de afgelopen jaren weer. Hoe we elkaar verdriet gedaan hebben. Ik kan nu niet langer mijn kop in het zand blijven steken, ik moet er weer doorheen.
Minder logjes waarschijnlijk dus de komende tijd. Even zien hoe alles loopt en gaat.
Wie weet heb ik morgen wel ontzettend veel zin om een flauwekul logje te schrijven, als tegenhanger van mijn gemoedstoestand. We zullen zien.
donderdag, januari 19, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Schrijf alles maar lekker van je af! Dat lucht best op, en anders is pure onzin natuurlijk meer dan welkom!
Veel succes meis! Je kan 't!!!!
Hey goentah...hou je taai en jezelf bij elkaar.... stap B gaat lukken!
Sterkte!
hier, een Liefhebbers-smakkerd,
XX
Je bent niet de enige, die zich niet graag met financiële administraties bezig houdt.
Laatst bleek, dat ik anderhalf jaar lang vergeten had om de ziektekosten te declareren.
Ik verdiep me nu ook niet in dat hele gedoe over die nieuwe ziektekostenverzekeringen.
Het interesseert me gewoon niet. De vakbond heeft het allemaal uitgezocht en ik denk dat ik hun uitkomst opvolg.
Maar dan moet ik nu veranderen, terwijl ik over mijn huidige maatschappij best tevreden ben.
Daar heb ik dan weer moeite mee.
Heb je niet een kennis die jou kan helpen? Ik laat m’n financiën al jaren door een adviseur doen en dat bevalt prima.
Maar je moet wel iemand hebben die je kan vertrouwen.
Nou, meis ik wens je in ieder geval sterkte!!
Enne ... een liefhebberssmak als steun in deze barre tijden ;-)
@iedereen: Dank! Ik moet gewoon mijn schouders recht doen en m'n kop omhoog. En wat peptalk tegen mezelf geven: 'het leven is best leuk!'
J-J, ik heb iemand die me helpt met de financien. Naast een professioneel iemand is er ook nog mijn broer die me altijd wil helpen.
Een reactie posten