Hoe vreselijk kun je verdwalen in Schiedam? Nou, ik weet het antwoord: heel erg vreselijk.Ik heb al eens verteld over mijn geweldige oriëntatievermogen. Over mijn grote talent om van de meest simpele routes een puzzeltocht te maken. Ondanks routeplanner, stratenboek en kaarten krijg ik het voor elkaar overal waar ik moet zijn te verdwalen.
Er is een tijd geweest dat ik nergens met de auto naar toe durfde, tenzij het een route was die ik op mijn duimpje kende. Ik wilde dat ellendige gevoel van pure paniek niet meer meemaken. De paniek die uitbreekt als ik weer ergens totaal verloren langs de kant moet gaan staan en moet bekennen dat het weer eens zo ver is. Totaal verloren in niemandsland.
Je zou toch denken dat ik er niet meer warm of koud van word, maar iedere keer breekt het angstzweet me weer uit. Ik parkeer mijn auto dan in een zijstraatje en spreek mezelf toe ‘rustig blijven, rustig blijven, geen paniek’, ondertussen zwetend als een otter en met een hartslag van 200.
Vanmiddag dus weer. Het ging compleet mis. Van de routebeschrijving was ik al snel de draad kwijtgeraakt, ondanks mijn zorgvuldige voorbereidingen. Straatnaambordjes waren nergens te bekennen. Ik moest in Schiedam zijn, maar stond ondertussen al ergens in Rotterdam. GVD, Rotterdam! Details van mijn stommiteiten zal ik maar niet geven, dan ziet niemand me meer voor vol aan. Hoe stom kun je zijn. Megastom.
De tijd verstreek en ik was al een uur te laat voor mijn afspraak. Ook dat nog. De temperatuur liep buiten op tot minstens 30 graden en in de auto tot zeker 40 graden, en de zon brandde genadeloos op de linker helft van mijn gezicht. Waarom ging ik ook niet gewoon met het openbaar vervoer?? Ik moest mijzelf zonodig bewijzen. Dat ik het kon. 'Ik heb een auto en ik rij ermee naar waartoe ik wil!! Ik wil zelfstandig zijn en stoer! Ik wil mezelf geen beperkingen op leggen!' Ik blijf dus gewoon overal met de auto naar toe gaan.
Uiteindelijk heb ik een gezellige middag gehad, dat wel. De terugweg ging zowaar in één keer goed, dat verbaasde me. Eigenlijk lag het niet aan mij, maar aan de routeplanner. Die had me de verkeerde kant op gestuurd. Ik weet het zeker. Als ik de heenweg in omgekeerde volgorde van de terugweg had gereden, was ik er zo geweest. Het was zó simpel!
23 opmerkingen:
Hey gelukkig, weer een normale woordverificatie zonder geluid. :-)
Misschien een tip voor de volgende keer.. print gewoon de omgekeerde versie uit haha.
Probeer wat minder kaart te lezen en meer op intuitie af te gaan, daar zijn vrouwen toch zo goed in? ;-)
Of neem een TomTom.
@Eric: Ik heb geen intuïtie, ik ben een uitzondering op de doorsneevrouw :-)
Volgende keer ga ik geen routeplanner meer uitprinten, ik kijk alleen op kaarten.
En die tomtom, die kan ik niet betalen. (Voorlopig niet.) Weet je wel wat dat kost? Ook al staat ie bovenaan mijn verlanglijstje.
Zo kom je nog eens ergens! :)
Het is de bebording. Ik weet het zeker. En een TomTom, niks voor jou?
Het komt me bekend voor! Ik ben ook geen ster in routes volgen, hoewel ik me best goed kan oriënteren. Ik heb geen auto meer en doe alles op de fiets en dan is verkeerd rijden helemaal een drama.
Met de trein de volgende keer? HOef je niet op de route te letten. :-)
Die uitgeprinte routeplanners vind ik echt helemaal niets! Elk stukje wat je rechtdoor moet, staat erop. In plaats van dat ze gewoon de afslag noemen waar je eraf moet, zeggen ze bij elke voorgaande afslag dat je de weg moet blijven volgen etc. Nee, geef mij maar gewoon een stratenboek.
Als ik straks werkloos ben, kan je me dan niet inhuren als persoonlijke TomTom ;)?
Enne, je niet meer dom voelen hoor als je fout rijdt, zeker niet als je gewoon de routebeschrijving hebt gevolgd.
Van te voren de route bestuderen? Schiedam is trouwens een vervelende stad om in te rijden.
@Es: Geloof me, ik heb er niet van genoten :-( Ik had mijn tijd liever ergens anders doorgebracht met dat mooie weer...
@Moniq: Ik ben het met je eens: de bebording op de Nederlanse snelwegen is vreselijk verwarrend. In Amerika bijvoorbeeld is dat allemaal wat makkelijker.
Een TomTom is absoluut wat voor mij, dé oplossing misschien wel, maar voorlopig is het niet prioriteit nr 1 wat betreft geldbesteding.
@Teddy: Als bijrijder heb ik de zaak beter onder controle, dan weet ik altijd waar we zitten. Als je alleen rijdt, moet je snel een beslissing nemen. En dan gaat het mis. Dan handel ik als een kip zonder kop.
Voordeeltje van op de fiets verdwalen: goed voor je conditie!
@Pike: Voorgaande keren ging ik met de trein. Maar ik dacht nu tijd te winnen...Hahaa! Volgende keer ga ik zéker met de trein/metro. Bijna tegenover het huis van mijn vriendin is een metrostation!!
@Esther: Ja, precies, die routebeschrijvingen zijn zo onhandig. 'Na 1360 m rechtsaf'. Net alsof je de hele tijd op je km-teller zit te kijken of je er al bent.
Als jij minder duur bent dan een TomTom mag je me helpen ;-) Mijn persoonlijke MiepMiep, wow!
@Hette: Ik had de routebeschrijving ook op de kaart bekeken voor ik wegging. Voortaan schrijf ik alles uit op een stuk papier. Dat doe ik wel eens, en dat is duidelijker. Maar in het echt ziet alles er anders uit dan op de kaart...
Gelukkig lag het dus ook een beetje aan Schiedam zelf! Pfff!
Wat dacht je van een Tom Tommetje.
@Pascal: En zijn die een beetje goed van kwaliteit? Kun je er goed op kijken zonder dat je een vergrootglas hoeft te pakken?
Ik betaal liever iets meer voor de echte, dan een schijntje voor een miskoop... Maar voorlopig betaal ik niks ;-)
Toch vind ik het dapper van je dat je met de auto gegaan bent. Gewoon blijven doen, ondanks de paniek. Dan maar te laat.
@Gerard: Ik hoop dat ik ooit de angst voorbij ben... Maar echt stoer en gehaaid zal ik wel nooit worden.
Ik denk dat ik wel weer met de auto naar 'niemandsland' zal gaan, behalve als ik in het centrum van een grote stad moet zijn. Dan pak ik echt de trein.
Oh, dit ken ik!!! Ik zeg altijd maar dat het een gave is om altijd en overal te verdwalen. Ik raak er niet van in paniek, maar moet altijd vreselijk om mezelf lachen. Best knap om het gewoon steeds maar weer te presteren om verkeerd te rijden... ;-)
Zo herkenbaar! Ik ben zeker zo erg, niet overdreven. Vooral het stukje waarin je beschrijft dat je de auto een straatje in rijdt om jezelf even tot kalmte te manen. Ik rij heel graag auto, zo jammer alleen dat ik nooit es kom waar ik moet zijn...
Je hád mijn taxi (baas betaalde toch)kunnen delen, Vlaardingen ligt vlakbij, maar dan had je wel erg vroeg moeten zijn (7.15 uur) ;-)
@Rian: Dat klinkt positief: ik heb een gave! Beter dan: ik verdwaal overal...
Hopelijk kan ik ooit ook nog om mezelf lachen. Ik zal aan jou denken als ik weer eens hopeloos en reddeloos verloren sta:-)
@Dre: Ik hoop dat het je, net als ik, uiteindelijk altijd wel lukt op de plaats van bestemming te komen. Meestal neem ik een 'verkeerdrij-marge' van ongeveer een uur :-) En die heb ik nodig ook. Helaas lukte het me afgelopen zaterdag niet om die marge te nemen... Zul je net zien, dan heb je hem hard nodig!
@Helen: Hmm... Dat was me toch iets te vroeg. Wat een onchristelijke tijd, zeg!
Arme jij in die snikhete hitte! Goed dat je voortaan geen gebruik meer gaat maken van eeb routeplanner, daar zitten echt regelmatig fouten in en het zijn per definitie hele onhandige routes over kleine weggetjes enzo. Gewoon je eigen route uitstippelen op de kaart (en inderdaad desnoods alles uitschrijven).
Ik vind het ook stoer van je dat je toch in die auto stapte, blijven doen!
@She: Ik had ook medelijden met mezelf, daar in die auto :-) Het was een onzalig idee om midden op de dag af te spreken.
Ik blijf met de auto gaan! Voortaan inderdaad nog betere voorbereidingen treffen. Niks aan het toeval overlaten, want ik ken mijzelf en mijn (niet-bestaande) gevoel voor richting :-(
Ik ga altijd gewoon precies de andere kant op als waar ik denk dat ik heen moet.
Succes gegarandeerd.
@Nova: Dat zou wel eens de gouden tip kunnen zijn :-) Thnx!
Waarom leg je de schuld bij jezelf? De wegenstructuur in bijna alle steden en dorpen is onlogisch, jij niet. Het is zelfs zo erg dat men apparaten als TomTom (what's in a name?) hebben moeten uitvinden.
Zolang jij goed in Gouda de weg kunt vinden is er niks mis met jouw oriëntatie vermogen.
@Tom: Ik ben niet helemaal schuldvrij, hoor, ik ken mezelf wel een klein beetje...
Waar ik me echt gigantisch aan stoor is dat nergens straatnaambordjes staan. Niet zichtbaar in elk geval.
En gelukkig kan ik na jáááren nu wel de weg vinden in mijn eigen woonplaats :-)
Een reactie posten