Vanmiddag hielp een collega van me een vrouw die bij mij in de straat woont. Ik ken haar niet, het gezin woont er nog niet zo lang. Natuurlijk had zij wel allang ontdekt dat ik daar werk.Ze vroeg aan mijn collega of ik niet voortaan haar medicijnen bij haar thuis kon bezorgen. (Ik werd geadresseerd als ‘die vrouw die bij mij in de straat woont, en die hier ook werkt’.)
Gelukkig antwoordde mijn collega met een ferm ‘nee’. ‘Daar kunnen we niet aan beginnen, mevrouw, daar hebben we de bezorgdienst voor.’ Maar dat was lastig, aldus de patiënte, want dan moest ze op bepaalde tijden thuis zijn om het pakje in ontvangst te nemen.
Ik verbaas me over dit soort brutale vragen. Waar haalt ze het lef vandaan! Denkt ze soms dat ik wel tig keer bij haar wil aanbellen tot ze eindelijk een keer thuis is? Ik ben wel gek, maar niet goed!
26 opmerkingen:
Volgens mij ben je wel goed maar niet gek (nou ja, een beetje misschien). :-)
Die snap werkt goed!!
Brutale mensen hebben de halve wereld, zal ze wel gedacht hebben. Helaas voor haar hoorden jij en je collega net bij die helft die die brutalen niet hebben dus. :-)
ja...inderdaad, brutaal en ook onvriendelijk
Grrrr! Van die mensen die altijd teveel vragen en dan ook nog beledigd zijn als ze het niet krijgen.
En hoeveel ga je ervoor vragen? Voor niets gaat de zon op.
Wel handig: je meet meteen dat het geen mensen zijn om bevriend mee te worden =:~)
Je WEET meteen, natuurlijk.
jeumig. wat denkt ze wel. gelukkig hadden jullie direkt het goede antwoord erop. ;)
Bijdehandje die vrouw! Ze dacht natuurlijk niet geschoten is altijd mis. En ze had het helemaal mis! Heel goed dat je je niet voor het karretje laat spannen.
ongelooflijk, de brutaliteit van sommige mensen. En dan zeker nog oprecht verbaasd zijn dat je dat niet wilde.
Niet normaal die brutaliteit. Het zal me niet verwonderen als ze het idee nog eens aan jou persoonlijk gaat opperen.
De omgekeerde wereld. En als ze ze zo vaak van huis, waarom haalt ze in hemelsnaam niet zelf haar medicijnen?
Jeetje wat brutaal zeg. Tsja...ze dacht zeker: een goede buur is beter dan een verre vriend ;).
Oh, maar dat heb ik ook vaker meegemaakt. Soms gooiden ze zelfs een lijstje in de brievenbus!
Ik heb het altijd stellig geweigerd, stel je voor, zeg...
Groot gelijk, dat ze barst met die luiheid.
Er zijn grenzen...
@Allen: Ik ben blij dat jullie er net zo over denken. Ik dacht al: ben ík nou gek?? :-) Het zou van den zotte zijn als ik na mijn werk nog eens de hele straat af zou moeten om bestellingen rond te brengen... Maar het blijkt maar weer dat niet iedereen dat begrijpt.
In haar ogen was het misschien heel erg logisch en vooral handig en besefte ze niet dat het ongepast is om zoiets te vragen. Maar een beetje brutaal is het inderdaad wel.
Dat is inderdaad brutaal. Daar heb je inderdaad de bezorgdienst voor en dan wacht ze maar tot ie voorbij komt. Wat denkt ze wel. Je bent toch haar loopjongen niet.
En dan komt de dag dat een van jullie ene kopje suiker nodig heeft... ;)
kwestie van niet nadenken en denken 'ach dat is praktisch', maar is voor jou niet fijn. Dus laat ze maar gewoon de bezorgdienst bellen.
Nee, dan toch maar die verre vriend ;-)
Jee wat zijn jullie alemaal streng.
Ik ben het met She eens, die vrouw dacht waarschijnlijk niet verder dan 'we wonen in dezelfde straat; handig'. Misschien wou ze zelfs wel bij jou aanbellen om die medicijnen op te halen, Goentah.
Ik bedoel; het is volkomen waar dat zij zich wel iets meer in je had mogen verplaatsen, maar om haar daar zo enorm om te veroordelen; jullie verplaatsen je toch ook niet in haar?
Bij mij in de straat woont iemand die werkt bij Albert Heijn. Ik ga vragen of ze voortaan mijn boodschappen mee wil zeulen en even bij mij thuis af wil geven. Ze komt er tóch langs... ;-)
@She, Hette, Pollie en Jowi:: Ik vind het inderdaad brutaal, vooral omdat ik haar niet ken. Bovendien maak ik lange dagen, ergens houdt mijn werk op. Alles kan altijd bezorgd worden, zelfs voor de mensen die naast de apotheek wonen, bij wijze van spreken, maar daar hebben we de bezorgers voor. We kunnen ons altijd in iedereen verplaatsen, Jowi, maar dit gaat te ver. Incidenteel wil ik best eens voor mensen wat meenemen (als de nood hoog is), ik heb het wel eens gedaan, zelfs bezorgd in wijken die niet direct bij me in de buurt liggen, maar het is gewoon mijn verantwoordelijkheid niet om dat structureel te doen. Wij hebben een bezorgsysteem met aftekenlijsten, zodat we zeker weten dat de pakjes aangekomen zijn.
@Rose: Dat leen ik wel bij iemand die ik goed ken :-) En dan ga ik het zélf halen, en laat ik het niet bezorgen...
@Zach: Het is een buurTvrouw, geen buurvrouw :-) Een hele verre buurTvrouw.
@Rian: Jee, dat ik daar nooit op gekomen ben! Ik ken wel wat vakkenvullers uit de straat die bij de C1000 werken :-)
Zolang die mevrouw ook op eigen houtje naar de apotheek kon komen, zal zij makkelijk zelfstandig haar wekelijkse/maandelijkse pillen en poeders kunnen ophalen. Tenzij zij alle ledematen moet missen en haar elektrische rolstoel een lekke band heeft? ;-)
@MP: Bij mijn weten mist ze geen ledematen, of het moeten bijzonder waarheidsgetrouwe protheses zijn :-) Bovendien heeft ze de beschikking over een fiets en een auto, dus eerlijk gezegd snap ik haar probleem niet zo...
Een reactie posten