maandag, maart 05, 2007
Kort lontje
Zo moet het er uit gaan zien in 2008. Voorlopig is het nog een bouwput.
Als ik ziek ben moet je niet met me sollen. Dan ben ik erg humeurig en kan ik buiten proporties reageren. Het beste kan men uit mijn buurt blijven, terwijl ik (heel tegenstrijdig) toch smacht naar iemand tegen wie ik kan klagen hoe beroerd ik me voel. Vooral midden in de nacht, als ik koortsig lig te wachten tot de nacht voorbij is. Het helpt echt als je even iemand wakker mag maken om te vertellen dat je je zo ellendig voelt. Dat deed je als kind toch ook? Je ging naar de slaapkamer van je ouders en liet je troosten. Het werd er echt beter van.
Alles moet ook altijd op míjn manier gedaan worden als ik me niet lekker voel. Tolerantie of begrip kan ik dan slecht opbrengen. Ik moet gewoon iemand hebben om tegen te mopperen.
Oh wee als ik tegengas krijg. Ik kan er echt niks aan doen, maar ik zoek gewoon ruzie als ik ziek ben...
Naast me wordt gebouwd. (Een heel project van senioren- en sociowoningen.) Doorgaans merk ik daar niets van, ik ben op mijn werk. En op mijn enige vrije dag in de week ben ik druk met andere dingen, zodat ik me niet aan de bedrijvigheid en de herrie van hiernaast stoor.
Vanmiddag had ik het helemaal gehad. Hun radio stond zo loeihard dat ik het door alles heen hoorde. Het monotone gedreun van een of andere popzender. En dat de godganse dag.
Ik ben naar buiten gelopen (zonder jas, op pantoffels) en heb gevraagd of de radio alsjeblieft wat zachter mocht. Echt waar, ik bleef heel beleefd. Ik moest wel eerst heel hard roepen, omdat niemand mij hoorde vanwege die radio.
Na vijf minuten begon het weer, het gedreun en gebonk. Iemand anders had zeker het volume weer opgeschroefd. Voor de tweede keer naar buiten, en gezegd dat ik er echt heel, heel erg last van had.
Of het nou kwam omdat het vier uur was, en ze naar huis gingen, of dat ze echt naar me geluisterd hebben, ik weet het niet, maar het bleef stil.
Wat ze van me dachten interesseert me niet echt (een klein beetje maar), dat zal wel niet vleiend zijn. (Ik zag er ook niet uit eerlijk gezegd: vormeloze joggingbroek aan, niet opgemaakt en kleine rode oogjes.)
Verder heb ik een mail naar het bouwbedrijf gestuurd. Een heel keurige mail hoor, ik pas wel op mijn eigen ruiten in te gooien door een verkeerde toon aan te slaan.
Het geluid is niet het enige waar ik me aan stoor. Ze hebben ook het verbindingspad en de brug tussen mijn huis en het bouwterrein afgesloten, en een hekwerk (om de passanten tegen te houden) aan mijn huis bevestigd. Zonder het te vragen of te melden. Zonder enige vorm van communicatie.
Ik ben bereid veel door de vingers te zien, maar niet als ik ziek ben en als mijn lontje wat korter is dan normaal. Bovendien is de helft van het pad van mij.
Er was iets met recht van overpad. Ik mag natuurlijk niemand verhinderen het pad te gebruiken. Maar hebben zij het recht om het pad zomaar af te sluiten? Ik heb zelfs in de wandelgangen opgevangen dat de brug (en dus het pad) helemaal gaat verdwijnen.
Tijd voor opheldering.
Ik hoop voor het bouwbedrijf dat ik snel weer beter ben. Grrr.
Labels:
Irritaties
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
17 opmerkingen:
En weet je? Ik hoop het ook voor jou!
He, hebben ze zomaar een deel van je pad afgesloten? Volgens mij mag dat inderdaad niet zonder dat je daar de eigenaar van op de hoogte stelt. Hopelijk doen ze wat met je email.
@Wiro: Ik vind het ook wel welletjes geweest :-(
@Hette: Het héle pad is afgesloten! Nee, dat mag volgens mij ook niet zomaar. Natuurlijk wil ik de bouw niet belemmeren, maar enig overleg had wel gemogen.
Ik ben er te weinig bij betrokken omdat ik hele dagen op mijn werk zit. Dom van me, ik had de bouwtekeningen beter moeten bekijken. Er was wel een info middag, voor de wijkbewoners, maar daar had ik dus vrij voor moeten vragen. Misschien had ik dat beter wel kunnen doen...
Wat een ergernis zo'n afgesloten pad en die radio...! Is 't niks voor de rijdende rechter? Ik kreeg steeds meer te doen met je. Terwijl toen ik begon te lezen, ik dacht:"wat een 'mannen-gedrag' (dat zielige ziek zijn hè) Sterkte en ik hoop op een goede uit(ver)slag
Je bent behoorlijk strijdbaar vor een grieppatient Goentah! Let op, nu zijn het de bouwvakkers die je lastig vallen met harde muziek, later zijn het de oudjes die de TV hard zetten omdat ze het niet meer zo goed kunnen horen. ;-)
Maar, zonder dollen, je staat natuurlijk wel in je recht. En de aannemer mag de boel niet zo maar afsluiten, wat voor reden ze er ook voor denken te hebben.
Sterkte ermee.
Weer een spellingsfout! Ik krijg hier nog een slechte naam mee :-(
@Gerard: Ja, ik moet er achteraan. Waarschijnlijk ben ik morgen nog een dagje ziek. Mooie gelegenheid om me weer even kwaad te maken ;-) (Alhoewel ik stiekem hoop dat ik gewoon naar m'n werk kan en dat de koorts weg is. Ik heb nog steeds zin in Punica...)
Ik moest je reactie trouwens 3 x lezen voor ik de fout ontdekte :-)
@Erika (poe hee, wat een hoop namen!): Hihi, ik hoop niet dat ik me net zo gedraag als de meeste mannen als ze ziek zijn :-)
Als ik het nu aan de Rijdende Rechter zou voorleggen, zou het de zaak wel erg op de spits drijven. Eerst maar eens wat praten.
Volgens mij mogen ze dat niet zomaar doen. Ennuuuh, heb je je auto wel veilig uit de buurt gezet?
@Gerhard: Vandaag stond ie op dezelfde plek als waar hij stond toen ze er zo nodig met die takelwagen langs wilden... Maar behalve dan voor die radio ben ik er vandaag niet uitgeweest.
Jaag ze maar lekker op stang. Goed voor ze. ;-)
Hopelijk ben je snel weer beter! En ik kan me voorstellen dat die radio ontzettend irritant is, vooral als je ziek bent, maar begrijp ook dat de mannen een lekker muziekje willen tijdens het werk. Lastig dat soort dingen. Vroeg me trouwens af of je niet beter bij de gemeente kan klagen over die brug en het pad, maar dat weet ik niet zeker.
Ik kan het me levendig voorstellen. Zou ook helemaal kriegel worden. Net als je je rust hard nodig hebt, krijg je zulk gedoe!!! Beterschap!
Nij bouw- en woningtoezicht houden ze toch alle voorschriften en belangen in de smiezen, toiletvoorzieningen incluis? Maar éérst beterschap, want met dit weer kun je echt niet op je pantoffels naar buiten.
@Pascal: Vanmiddag ga ik bellen, als ze tenminste nog geen reactie op mijn mail hebben gestuurd.
@She: Die radio is echt heel hard. Tuurlijk gun ik ze een muziekje, maar zo hard kan in geen enkel bedrijf.
Vandaag ben ik nog thuis. Ik voel dat de koorts aan het afnemen is: ik ben klam en zweterig!
@Mo: Met m'n privacy is het momenteel helemaal slecht gesteld: constant werklui rond het huis. Het tussenpad hebben ze nu dus als extra werkruimte in beslag genomen, dus ze werken pal naast mijn zijramen. Toen ik nieuwe ramen en kozijnen kreeg heb ik de lamellen daar weggehaald, en er zitten nog geen nieuwe... :-(
@Marius: Dat zouden ze wel moeten doen lijkt me. Maar ik heb zelfs geen schrijven in de bus gehad over de sluiting van het tussenpad, laat staan dat er iemand gevraagd heeft of ze het hekwerk aan mijn huis mochten bevestigen!
Als ik er vandaag uit ga, doe ik dat zeker niet op pantoffels! Veel te nat.
Een extra stimulans om maar weer gauw beter te worden... :-s Onder mijn etage is men trouwens ook een appartement aan 't verbouwen (zeker niet geheel gebeurd tijdens de renovatie vorig jaar) voor nieuwe onderburen. Precies zoals jij beschrijft: radio luid open (geeft mij ook een reden eens wat stevigers op te zetten ;-)), galmende stemmen en geboor/getimmer. Maar ja, wie weet wat anderen van mij hoorden afgelopen maanden.
Beterschap!
@Hanscke: Misschien dat ik het ook niet gedaan had als ik niet ziek was, maar ik werd echt gék van die radio.
Gelukkig dat het bij jou slechts bij een kwakkelig dagje is gebleven.
@MP: Die verbouwing onder jou duurt hoop ik niet zo lang als naast mij... Ze zijn al bijna een jaar bezig! En wat ik zelf ook op zette: ik bleef hun radio er door heen horen!
Een reactie posten