Wie weet het al?

Ik weet nog steeds niet wat ik ga stemmen. Sterker: ik weet niet eens of ik rechts of links ben.
Als je rechts ben met wat linkse trekjes of links met wat rechtse ideeën, wat moet je dan in godsnaam stemmen?
De stemwijzers op internet geven ook al geen uitsluitsel. Op de ene site ben ik hartstikke rechts en op de andere zit ik links van het midden. Alle enquêtes heb ik meermalen uitgevoerd, soms steeds iets andere antwoorden invullend. Eén antwoordje anders en mijn stemadvies sloeg soms 180 graden om. Daar word je ook niet veel wijzer van. Het zijn maar standaardprogrammaatjes. Ik verwacht ook niet dat ik ineens het licht zie.
Ondertussen weet ik nog steeds niet wat ik moet stemmen. Ik kijk naar de politici op TV, luister naar wat ze zeggen, maar realiseer me dat het vooral campagnepraat is. Volgens mij moet je dat niet te serieus nemen. Net zoals politici die je ineens in populaire TV-programma’s ziet. Pechtold bij de Lama’s bijvoorbeeld. Erg grappig, maar is dat een reden om D’66 te gaan stemmen? Of Wouter Bos bij Katja. Heel leuk allemaal, maar zou ik daarom op de PvdA gaan stemmen?
Ik denk dat ik mijn besluit pas neem als ik voor de stemcomputer sta. Of het rode potlood in mijn hand neem, whatever. En dat het dan weer is wat ik al jaren stem.
Het enige wat nooit zal veranderen is dat ik altijd op een vrouw stem. En zelfs dat is niet zeker, nu ik er over na denk, want de eerste vrouw van ‘mijn partij’ is niet mijn favoriet.
Zal ik dan toch maar een heel andere kant op gaan? Of gewoon een vrouw nemen die me daadkrachtig lijkt? Ongeacht welke partij?
Help!

Hypocriet

Ik ben Oranje-gezind. Niet alleen is mijn lievelingskleur oranje, ook ben ik best happy met ons Koningshuis. Wij zijn een kleine natie met een rijke historie. Ik draag de Oranje's een warm hart toe, zonder overdreven te zijn. Van mij mogen ze blijven. Lintjes doorknippen, evenementen openen, goede doelen steunen en Nederland vertegenwoordigen. Meer is het eigenlijk niet.
Ik voel stiekem een soort chauvinisme als ik één van de leden van het Koninklijk Huis zie. Ze zijn van óns. Wij, Nederlanders. Ik zie liever Beatrix spreken, of WA, dan Balkenende. WA heeft het slim aangepakt met Maxima, en het Koninklijk Huis wat nieuw leven in geblazen. Het Koninklijk Huis is gewoon een mooie traditie, niets meer en niets minder.
Dat het een gewone familie is, wisten we allang. Ze proberen hun vuile was wel binnen te houden. Dat maakt ze ook weer zo ongrijpbaar, dat afgeschermde gedoe. Allemaal best, ik hóef ook niet alles te weten. Nee, zo op een afstandje is het een prima instelling, dat Koningshuis.
Af en toe komt er toch een onverkwikkelijk familieprobleempje naar buiten. In elke familie is wel eens wat. De Oranje’s zijn daar geen uitzondering in. Ik vind het best grappig om het te volgen. Ik geef toe, dat is een beetje voyeuristisch. Maar ja, ik ben ook maar een mens.
Volgens Edwin de Roy van Zuydewijn zou Beatrix in haar broek schijten van angst door zijn bewering dat ze géén directe afstammeling is van Willem I en dus eigenlijk geen recht heeft op de troon. Op zijn eigen weblog (klik) vertelt hij zijn kant van het verhaal.
Wat een sneue man is het toch. Hij maakt er een real-life soap van. Als hij een beetje waardigheid zou hebben, dan houdt hij zijn mond en zorgt hij ervoor dat zijn scheiding van Marguerita zo snel en netjes mogelijk afgerond wordt. Of hij gelijk heeft wil ik niet eens weten. Het interesseert me ook geen bal. Wat kan mij dat DNA schelen. Kom op zeg! Het is gewoon ons Koningshuis! Hoe ze op de troon gekomen zijn zal mij een worst wezen. Het is toch bekend dat het een naast-de-pot-pissende clan is?
Edwin de Roy van Zuydewijn is een hypocriete geldwolf. Ik hoop dat hij geen stuiver krijgt.