Gekte

Was vroeger boodschappen doen nog een simpel gebeuren, tegenwoordig moet je er haast een universitaire graad voor hebben. Een boodschappenlijstje maken is nog niet zo makkelijk.
In de supermarkt overvalt mij vaak een wanhopig gevoel: zóveel produkten, zóveel keus...Een eenvoudig boodschappenlijstje voldoet niet meer.
Ik krijg een totale black-out bij het zien van alle produkten in de schappen. Roerbakmixen, ovenmixen, kruidenpasta's, mixen voor soepen, wereldgerechten, mixen voor groenten...het duizelt me compleet. Besluit je zo'n kant-en-klaar mixje te kopen, dan moet je nog naarstig op zoek naar de ingrediënten die er bij horen. Met de verpakking in de hand hop je van groente-afdeling, naar vlees-afdeling, zuivelafdeling, tot je alle benodigde ingrediënten bij elkaar hebt gesprokkeld. Paprikaatje hier, uitje daar, creme fraiche, half pondje gesneden hamlappen...Vertwijfeld kijk je steeds weer op het pakje of je echt alles hebt.
Nu is boodschappen doen toch al niet mijn favoriete bezigheid, híer word ik totaal gestoord van.
Dan heb ik het nog niet eens over de andere kruidenierswaren, zoals sappen, kaas, chips etc etc. De supermarkten puilen uit van de nieuwe smaken. Smeerkaasje kopen? Bij het zien van het enorme aanbod in smaken en soorten denk ik: láát ook maar....En probeer je toch eens zo'n nieuw smaakje, tien tegen één dat het de volgende keer dat je het wilt kopen niet meer bestaat. Weer blij met een dooie mus...
Constant worden er nieuwe smaken en produkten ontwikkeld. Voor het gemak van de consument. Zeggen ze.
Ik doe er niet meer aan mee. Ik vind groenten ook lekker zonder mixjes. Country-aardappeltjes met rozemarijn kunnen me gestolen worden. Wat is er mis met gewone aardappelen die je zélf moet schillen? Lightsmeerkaas met pesto rosso? Doe mij maar een gewone plak lichtbelegen kaas.
Back to the basic!