Soms kan ik op de raarste momenten een soort heimweegevoel krijgen. Het heeft niets te maken met de plek waar ik op dat moment ben, maar alles met het gevoel. Alhoewel deze twee begrippen in deze context wel met elkaar verbonden zijn.
Waar voel je je thuis? Op een plek die vertrouwd is...Een combinatie van factoren: mensen, geuren, omgeving. Als dat niet klopt, krijg ik een onbehaaglijk gevoel van heimwee.
Waar en hoe je bent opgegroeid en opgevoed heeft er alles mee te maken. Mijn jeugd was mijn veilige basis. De normen en waarden die ik van mijn ouders heb meegekregen, zijn nog steeds mijn normen en waarden. In het sociale milieu waar ik ben opgegroeid voel ik me nog steeds het meeste thuis.
Begrijp me goed: ik kan me overal redden. Maar de link naar mijn jeugd en mijn thuis is zo belangrijk voor me...
Ik kom sinds een tijdje regelmatig bij iemand die mij graag mag, en ik hem ook, maar toch klopt het niet voor mijn gevoel. Het heeft niks met de kwaliteiten of eigenschappen van die persoon te maken, maar met het thuisgevoel. En dat voelt helemaal verkeerd. Er is geen link naar mijn eigen achtergrond, mijn wereldje. Op zich niet erg, maar ik voel me niet thuis.
Soms twijfel ik wel eens aan mezelf, of ik iedereen wel respecteer. En ik kan met zekerheid zeggen dat ik dat doe. Wat voor achtergrond men ook heeft, ik zou de laatste zijn om daar over te oordelen.
Nu zit ik dus met een relatie, en met een enorm heimweegevoel...Hoe moet ik hem dat uitleggen zonder dat hij zich gekwetst voelt? Het is een dilemma voor me geworden. Ik geef om hem, maar het kan nooit iets worden, omdat ik me niet happy voel in zijn wereld. Ik zou mezelf tekort doen en doodongelukkig worden als dat mijn leven zou worden.
Het is moeilijk om dit uit te leggen, ik moet naar woorden zoeken om uit te kunnen drukken wat ik bedoel. Ik weet ook niet zeker of ik erin geslaagd ben mijn gedachten goed in deze blog te zetten.
Ik zal er een harde dobber aan hebben om het hem te vertellen, maar het is onvermijdelijk.
zondag, september 11, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Thuis voelen heeft te maken met herkenning, denk ik.
Wat een lastige positie, waar je in zit momenteel...ik wens je wijsheid!
hallootjess
hier herken ik wel wat in.
heb er namelijk zelf ook wel last van.
gaat gewoon om de veilige haven om je heen(die voor je gecreeerd is/of die jezelf hebt gecreeerd).
ik kom nou niet echt uit beschermd milieu/goede jeugd.
dus ik heb em zelf gecreeerd als zelfbescherming(onbewust)
nou wil ik het in mijn geval geen heimwee noemen.
eerder een soort kleine paniekstoornis.
dingen kloppen niet dus kan je ze niet thuis brengen en raak je in paniek omdat je geen overzicht hebt (onbehaagelijk gevoel waardoor ik dan gelijk weg wil)
zodra ik die stap dan neem en het is gebeurd, niets meer aan de hand.
ik denk ook het te-maken heeft met een overmatig hoog eq ,mijn inziens een soort gave waar je mee moet leren leven.
ook zal het te-maken hebben met de wil om te leren los te-laten wat 1 van de moeilijkste aspecten van het leven is (vind ik)
maar okeej verder ben ik van mening het dus aan jouw ligt niet aan hem.
vind ik bij mezelf ook maar dat is maar hoe je bekijkt natuurlijk (als je er geen goed gevoel bij hebt is het niet anders, je kan er misschien samen aan werken maar das een keuze aan jezelf)
maak er dus geen dilemma van doe wat je moet doen komen nog wel ergere situatie`s op je pad.
heimwee is een onzekerheid ,en onzekerheid is een angst , en angst is je grootste vijand,versla je je angst ,dan sla je 2 vliegen in 1 klap.
in iedergeval sterkte met je beslissing.
en veel succes met je blog
mvgr afz monoganie
hai goentha,
je hebt het heel mooi onder woorden gebracht, heel duidelijk en begrijpelijk.
waarom vertel je het hem niet, laat hem desnoods deze woorden lezen ...
je maakt hem niet gelukkiger door zo door te gaan en je gaat er zelf zo onderdoor.
je veilig voelen en vertrouwd, daar gaat het om, niet alleen voor jou maar voor iedereen !
xx
Een reactie posten