Soms zijn er dagen dat ik niet zou willen opstaan. In bed blijven met mijn hoofd onder het dekbed. Niets doen, niets weten, niets voelen...Afwachten tot het leven geleefd is.
Gelukkig heb ik mijn werk, ik zou serieus afglijden als ik dat niet had. Of alcoholist worden. Ik begrijp waarom mensen (teveel) drinken. Van de ene roes in de andere, om maar niet te vóelen.
Toch ga ik iedere dag de confrontatie aan met mezelf. En meestal zie ik aan het eind van de dag wel weer wat licht in de verte.
Ik vraag me wel eens af of een sombere inslag (depressie klinkt zo ..ehm..'depressief') erfelijk is. Of zijn het gewoon omstandigheden? Had ik maar het vermogen om alles van de sunny side te zien. Of was ik maar oppervlakkig. Véél makkelijker.
Ik kan gelukkig wel relativeren, en heb een morbide gevoel voor humor. Zou dat soms samen gaan met die..ehm..depressie (sombere inslag)?
Ik hoop dat ik net als Youp van 't Hek ooit kan zeggen: "Het leven is wél leuk!"
maandag, oktober 03, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Hoi Goentah. Geen mailformulier op blogspot? Dan maar even zo ;)
Ik las je reactie op de weblog van Life.
Mijn weblog is niet meer. Het bleek niet helemaal "mijn ding". Ik ga op een andere manier met het schrijven aan de slag. Nog bedankt voor alle leuke berichtjes!
groetjes
Alex
Wat jammer!! (voor mij dan, en vele andere lezers...) Mocht je ooit weer iets publiceren, let me know!
Maar je zult wel weten wat je doet, neem ik aan!
Succes met je schrijven, ik heb je met veel plezier gevolgd!
G.
Ik denk dat een morbide gevoel voor humor een hulpmiddel is bij het leven met sombere gevoelens c.q. depressie. Zelf heb ik ook ernstig last van dat zwarte gevoel voor humor en het helpt mij mijn eigen problemen soms te relativeren en er mee om te gaan. Als ik dat niet had, zou ik (waarschijnlijk) verzinken in iets heel akeligs (net als wat jij beschijft). Mensen om mijn omgeving hebben er soms wel eens moeite mee (maar dat zal je wel herkennen, denk ik).
ps: leuk log trouwens!!!
pps: off-topic: heb een link naar je geplaatst op mijn log.
Ook voor pessimisten gelden 2 vrolijkmakende regels:
in donkere dagen, brand het licht mooier... en
pessimisten en optimisten zijn even gelukkig, optimisten van zichzelf en pessimisten omdat ze toch wel weten dat ze gelijk krijgen.
Okay maar zonder gekheid, ja ik zou ook oppervlakkigheid (maar gelukkig) verkiezen boven mijn allerdaags bestaan als ik de keuze had. En toch, sarcasme en wrange humor maken het dragelijk. :-)
ik zit al de hele dag je log te lezen ... zo herkenbaar :-(
ben ik de geboren pessimist? (vvortkomend uit een depressieve vader)nee dat denk ik toch ook weer niet ...
ik lach en ik huil, ik ben spontaan en terughoudend, ik ben vlot en niet vooruit te branden, ik kom tijd te kort en dagen duren mij te lang.
ik ben ik, soms lekker negatief met wrange humor, nou en !
en ik ga proberen van de winter aan de woorden van Eric te denken 'in donkere dagen brand het licht mooier' (klopt als een bus, ik geniet van de brandende kerstboom in al zijn pracht)
(... eindelijk, het staat erop, was best een makkie!)
xx
Ok, Anne! Dan gaan we gezamelijk aan het mooie licht denken als de dagen weer donker en korter worden...De sombere gedachten 180 graden omdraaien! Positive thinking!!
Een reactie posten