Poppenkast

De laatste tijd worden we overspoeld door Koninklijke bruiloften. Alle prinsen hebben onderhand de huwbare leeftijd bereikt. Ik ben allang kwijt hoeveel prinsen en prinsessen er zijn, en hoe ze heten, en wie hun ouders zijn. Willem Alexander weet ik nog net, maar van de rest hou ik het niet meer bij.
Deze week was het weer feest. Het huwelijk werd uitgesmeerd over twee dagen, dat schijnt normaal te zijn in die kringen. Floris met zijn Aimée.
Vanmorgen zag ik een klein stukje van de kerkelijke inzegening. Zo zeg je dat toch? Een burgerlijke plechtigheid heeft nog wat frivools, maar die kerkelijke inzegening heeft wat statigs. Veel hoogwaardigheidsbekleders uit alle landen van de wereld.
Het was weer een hoedenparade van jewelste. Van smakeloos tot origineel, maar apart blijft het. Waar zie je nou nog hoeden behalve bij Koninklijke evenementen? De vrouw van Balkenende deed niet onder voor de andere genodigden. Zij had een multi-functionele hoed: ook prima voor een begrafenis. Altijd handig om in huis te hebben.
Ook een schare vrienden en vriendinnen van het bruidspaar was aanwezig. Onwennig liepen zij over de kinderhoofdjes van de Naardense locatie de kerk in. Vast bloednerveus over zoveel belangstelling, camera's op hen ingezoomd. Ongemakkelijk in hun op maat gemaakte haute couture-outfits en waarschijnlijk voor het eerst van hun leven een hoed op.
Wat zal die ene vriendin gebaald hebben dat zij, juist op het moment dat ze in beeld was, bijna een doodssmak maakte toen ze zich verstapte over een ongelijk kinderhoofdje. (Of is dit een pleonasme? Zijn niet alle kinderhoofdjes ongelijk?)
Maak je eens een Koninklijke bruiloft mee, ben je eens op TV, dan zet je jezelf te kijk door op je bek te gaan. Bijna menselijk!