Terug

Mijn tripje naar het Noorden des lands voelde als een mini-vakantie! Ik doe het te weinig, maar eigenlijk ben je er zo. Twee uurtjes rijden, of iets langer als de files tegen zitten, en ik ben weer terug naar m'n jeugd. Want zo voelt het als ik 'thuis' kom: ik ben weer kind! Heerlijk om me te laten verwennen door mijn moeder. Ik word vreselijk lui als ik daar ben en kom een beetje tot rust. Hoe oud je ook bent, je blijft altijd kind van je ouders. Een geborgen en veilig gevoel....
Nog iets om naar uit te kijken: over een weekje krijg ik een logeer-kat! Spannend! Hij is drie maanden, dus heerlijk speels. En hij blijft een hele week!
Zelf ben ik meer honden- dan kattenliefhebber, maar dit beestje laat zelfs de grootste kattenhater niet onberoerd. Nu mijn hond is overleden kan ik opvangadres zijn voor alle katten uit de familie en kennissenkring. Het voelt een klein beetje aan als verraad tegenover mijn hond, want hij hield absolúut niet van katten..... (Sorry, Ido, we zijn je nog lang niet vergeten, hoor.....) Vloog altijd achter ze aan als hij er een tegen kwam, maar moest natuurlijk altijd het onderspit delven. En als een kat eens níet onder de indruk van de hond was en bleef zitten, bleef mijn hond ook stokstijf zitten en was zwaar onder de indruk van het hooghartige kattenbeest! Hij had er een heilig respect voor, ondanks zijn stoerdoenerij.
Hopelijk overleven mijn bankjes de logeerpartij van de kat en laat hij het huis een beetje heel. De plantenspuit staat al klaar....Oude kranten kunnen we niet op de vloer laten slingeren, want die gebruikt hij om zijn behoeften op te doen! Maar al met al verheug ik me er enorm op, zo'n poezenbaby in huis!