Waarom webloggen mensen?
Wat zijn dat voor mensen die de exhibitionistische behoefte hebben om hun diepste gevoelens te delen met totaal onbekenden? Of om anderen een kijkje te geven in hun privé-leven?
In webloggen gaat relatief veel tijd zitten. Zijn alle webloggers een soort losers die geen sociaal leven hebben, en dus tijd voor dit soort onzin hebben? Of generaliseer ik? Even voor de goede orde: ik reken mezelf dus ook tot de losers en de sociaal gehandicapten.
Of zou er soms een dieper verlangen achter het webloggen zitten, een stiekem verlangen dat bepaalde mensen uit je leven je logs zullen lezen, ook al pretendeer je anoniem te schrijven? Of een verlangen iemand zó te raken met je hersenspinsels en gedachtenkronkels dat daar iets moois uit zal ontstaan?
Waar ik wel achter ben, is dat webloggers voornamelijk alleenstaand of gescheiden zijn. En het een en ander aan ballast meesjouwen. Dan kom je vanzelf weer op de vraag: waarom webloggen mensen. Het vullen van een leegte in je leven misschien? Is het een tijdelijk iets? Wat oud zeer van je af schrijven, en hup, klaar. Of begint de ellende dan pas? Je leest andere weblogs, je reageert, anderen reageren op jouw logs, het lijkt bijna op real life. Maar dan met totaal onbekenden, die na een tijdje niet meer zo onbekend lijken…Zitten webloggers zichzelf voor de gek te houden? Denken ze dat ze een echt sociaal leven creëren?
Alle vragen die ik hier stel, stel ik aan mezelf. Soms vind ik het namelijk zo verschrikkelijk onzinnig. Dan denk ik: “Get a life!”
29 opmerkingen:
Poe, dat zijn dingen waar ik ook wel over nadenk, ja. En ik weet het ook eigenlijk niet.
(dit had ik al bij Barbara gepost)
Ik zie het als een leuk tijdverdrijf. In 1999 bouwde ik m'n allereerste website, ben ik tijden mee bezig geweest, maar één ding was een feit: Je zette er van alles op en daar bleef het bij. Toen werd weblog geïntroduceerd en het leuke hiervan is, dat mensen meteen erop kunnen reageren. Toen ik 'mailmoe' werd, leek het me een manier om kennissen omtrent mijn doen en laten te informeren. Maar dat ging toch een beetje anders, want ik zet alleen neer wat ik kwijt wil en laat nooit het achterste van m'n tong zien op internet. Ik verbaas me er soms weleens over, dat een hoop mensen echt heel persoonlijke dingen schrijven, waar hun partner niet eens wat vanaf weet.
Ach... nu is het bijhouden van een weblog populair, over een jaar is er weer wat anders en daar zal ik me waarschijnlijk dan ook weer aan wagen, want ik blijf graag bij ;-)
Gisteren vergeleek mijn huisgenoot het bijhouden van een we-log met de oude hype van het 27-mc bakkie... (Nee, geen ruzie gekregen, maar ik was ook niet echt blij)
Ik vroeg me pas geleden af hoeveel webloggers vrouwen zijn. Volgens mij zijn het nl. meer vrouwen dan mannen. Dus misschien een soort uitbreiding van het dagboek??
Het leek mij altijd al leuk om van alles over mezelf op het net te zetten. Iets waarop ik helemaal zelf kon bepalen wat er op komt te staan. Dat vind ik wel mooi.
Real life? Misschien past het wel bij deze tijd.
Ik vind het ook leuk om gewoon eens andere gedachtengangen te lezen. Andere dagindelingen etc.
Ik denk niet dat we denken een sociaal leven te creëren, want je logt niet over alles wat je mee maakt.
Ik denk dat we het gewoon geinig vinden. En losers zijn we al zeker niet! Toch? ;-)
Je stelt goede vragen! Ik ben een single logger met een druk sociaal leven die schrijven gewoon leuk vindt en dat in haar werk niet kwijt kan. Dat is geloof ik mijn 'waarom'. Al vind ik gelezen worden ook heel belangrijk. Volstrekt onverwacht heb ik ook veel leuke mensen ontmoet, en zelfs vrienden gemaakt met het gelog. En dat vind ik nog wel het leukste bijverschijnsel!
Hallo, hier een samenwonende manlijke logger die het als leuk tijdverdrijf ziet. Oh ja, we hebben ook nog een kat in huis. Je frustraties van een dag en de leuke dingen die je bezighouden van je af schrijven.
Het kost veel tijd maar dat is met ioedere hobby het geval.
@Barbara: leuk dat je een linkje naar dit stukje op jouw log gezet hebt! Dank je ;-)
En, weet je het al?? Ik denk dat het bij mij een combinatie van alle factoren die ik beschreven heb is...of zo iets!
@Helen: jij logt dus niet anoniem, daardoor moet je wat behoudender zijn. Ik log anoniem (denk ik....), dus kan ik iets meer van mezelf laten zien.
@Ruby Ann: Ja, dat dagboek, he! Echt een vrouwending! En inderdaad, webloggen is van deze tijd. "Je weblogt, dus je bent." (Vrije vertaling van 'Cogito ergo sum').
@Saskia: Mensen ontmoeten via weblog is mij nog niet overkomen, maar ik doe het waarschijnlijk nog niet lang genoeg daarvoor. Lijkt me best een stap, eerlijk gezegd...
@Roelof: mijn stelling dat loggers alleenstaand zijn, klopt dus niet:-) Jij gebruikt het loggen dus als uitlaatklep. Dat is denk ik ook mijn hoofdmotivatie.
In een kroeg praat je toch ook geregeld met onbekenden?
Zo heel anders is het eigenlijk niet. Je mist alleen een dimensie, omdat je de ander niet kunt zien. En misschien is contact op die manier wel eerlijker, ook.
Schrijven is leuk. Vroeger op een kladblok, nu op een virtueel kladblok. Een gedachte, een hersenspinsel, een motivatie, een gedicht. Andere logs ontdekken, andere schrijfstijlen, andere gedachten, jezelf weer prikkelen.
En zo blijft het leuk, omdat je wereld niet beperkt blijft tot het kladblok van vroeguh.
Zoiets
@Oh: Als je het zo stelt is in contact komen met mensen via internet inderdaad bijna hetzelfde als praten met onbekenden in een kroeg. Het verschil zit 'm erin dat je niet kunt selecteren op visuele aspecten en lichaamstaal etc. Maar je zei al: 'misschien wel eerlijker'...Hier, op internet, staat uiterlijk niet in de weg. Dus minder vooroordelen?? Het is wél eenzamer dan in de kroeg, zo in je uppie achter de pc :-(
@GdB: internet en weblogs hebben mijn wereld zeker verruimd. Soms leerzaam, soms puur tijdverdrijf!
Klopt allemaal wel, ik ben getrouwd, dus niet single en ben een ongelofelijke kletskous!
Klopt wel ongeveer, en ik denk ook wel eens "Get a life!" Ook bij mezelf zo af en toe.
@Oh: je mist alleen het bier
Waarom log ik???
Gewoon omdat het leuk is.
Er zijn bij mij onderhand een paar 'gepromoveerd' van log contact naar MSN-contact. En dat is toch ook een leuke bijkomstigheid
ik heb bij barbara gecomment.
Ik heb die vraag ook vaak gesteld en uiteindelijk op mijn log geknikkerd...
Bij mij kost een logje maken slechts 10-15 minuten. Ik ben niet zo van: ik ga hier voor zitten. Het komt in me op en ik knal het eruit...
Ik log omdat ik niets beters te doen heb en te lui ben om te gaan sporten... daarnaast kan ik met het schrijven veel frustraties of wat dan ook van me af gooien... als ik het schrijf is het niet meer van mij... is het weg... en daarbij komt dat ik inmiddels verknocht ben aan het loggen... alleen overal en altijd reageren doe ik nu even niet... een beetje moe en een beetje teveel logjes in de feeder...
Vraag: waar is jouw feeder?
Goeie vragen...
Ik kan mijzelf buiten de catagorie singles plaatsen, en tijdverdrijf is het ook niet. Heb er alleen nog minder tijd overgehouden voor de andere leuke en minder leuke (lees huishouden) van het leven.
Ik zie het meer als een verlengstuk van mezelf en een vreemde kruising met msn.
En nee, ik gooi lang niet alles online. Ik zou bijvoorbeeld nooit over werk of familieproblemen beginnen.
Maar ja, zeg nooit nooit!
Heb mijn reactie op mijn log gezet, maar kopieer hem ook hier even naar toe:
Heb er vanavond op de fiets over nagedacht: veelal is het loggen om mensen die ver weg wonen op de hoogte te houden van hetgeen er in mijn leven omgaat. Ik weet dat er mensen hier lezen die een eind bij mij vandaan wonen, maar zo dus wel weten wat er in mijn leven gebeurt. Ik ben dan misschien single en heb enige bagage, dat betekent niet dat ik een 'loser-logger' ben met een sociaal leven van een amoebe. Soms verwerk ik frustraties over het één en ander in mijn logs, want zo hoor je van anderen dat die tegen dezelfde frustraties aanlopen: gedeelde smart blijft halve smart, zal ik maar zeggen.
@Life: ik krijg de feeder niet op mijn blog :-( Kan iemand met blogspot mij misschien helpen??
Over mutserij gesproken...:-(
@Corine: webloggen is veel meer éénrichtingsverkeer dan MSNen. Daar ben ik mee gestopt, ik MSN alleen nog met familie!
@Barbara: Ik ben ook tot de conclusie gekomen dat ik géén amoebe ben, haha! Ik ben misschien wel een einzelgänger, maar heb nog wel zoiets als een social life. Goddank! En ik voel me dus in dat opzicht ook geen loser :-)
En ja, gedeelde smart is halve smart...en de kracht van het 'van je af schrijven' moet je ook niet onderschatten.
Eigenlijk zijn webloggers best leuke mensen! Laten we het daar maar op houden!
@EW: Je kunt nu dus stellen dat webloggen een hobby van je geworden is! Eigenlijk heel goed nieuws, je hebt er een leuke, onschuldige hobby bijgekregen! En welke hobby is nou echt zinvol? Het is alleen zinvol in de zin dat men er plezier aan beleeft!!
Veel plezier met je hobby :-)
@ Goentah: MSN is soms toch ook een soort kroeg? :-)
@oh: in de kroeg praat ik wel met vreemden... op msn niet
ehhhhhh, het eerste dat ik van je lees na een korte weblog-break ...
ik heb het me steeds afgevraagd, voor mij zijn het soms dingen die ik tegen iemand wil zeggen maar niet doe/durf, ik gooi het eruit op mijn log, stom ... ik weet dat de desbetreffende personen het niet lezen maar het lucht wel op !
meissie, ik ga langzamerhand terug lezen van je, heb je best een beetje gemist :-))
xx
Hmm, dit onderwerp stond ook bij mij op de plank voor deze week. Maar even wat anders bedenken dus en kijken hoe 'k dit ergens in de toekomst in nét een ander jasje giet. ;)
Wat in elk geval wel zeker is, is dat webloggen goedkoper is dan mensen ontmoeten in de kroeg... beter te plannen is dan bij iemand langs gaan (een antwoord of bezoek hoeft niet in de zelfde seconde nog worden gegeven).
Zelf vond ik webloggen wel een fijne manier van anoniem toch mijn ei kwijt kunnen. Kunnen zeggen wat ik anders niet kon omdat praten toch minder vlot gaat dan schrijven... het goede woord op de juiste plaats zonder haperingen of tegenspraak in het midden van een zin.
Op zoek naar bekenden was ik niet, en friends for live verwachtte ik ook niet, hoewel ik het niet uitsluit.
Voor mij was het net zoiets als poezie schrijven, gewoon een hobby. Tot mijn schrik heb ik de afgelopen tijd gemerkt dat het steeds meer een lifestyle is geworden dat een steeds groter deel van mijn leven opslokt.
@Eric: Pas op de plaats dus...Keuzes maken: wat is nou écht belangrijk in het leven.
Ik merk bij mezelf hetzelfde als jij beschrijft, alhoewel ik veel korter weblog. Ik moet mezelf eens bars toespreken!!
@Anne: Good to see you back!! Blijf loggen, maar doe het met mate ;-)
@Michiel: schrijf over wat je wilt! Er zal vast wel vaker over geschreven zijn, en het zal ook niet de laatste keer zijn!
Vanuit jouw eigen standpunt bezien wordt het toch een andere log dan die van mij, dus so what!
@Oh: soms krijg ik inderdaad het 'kroeggevoel' op MSN :-) Hangt ervan af of je virtuele gezelschap en de wijn goed is!
Ik lees het nu pas.... Komt idd omdat ik geen enkele link bewaar maar alles via de RSS check.... En nee, ik weet niets van blogspot.
Ach, mijn antwoord weet je al. Ik wil gewoon wat aandacht.... ;-)
@GJ: Beetje egotrippen, he :-) Dat had ik nog niet genoemd in mijn log! Dank je voor de aanvulling!
Jammer dat je me niet kunt helpen met blogspot. Als ik er puf voor heb zal ik me er nog eens een avondje over buigen :-( Misschien heb ik wel wat over het hoofd gezien.
Goh, wat schreef je al snel na je blogstart zo'n log Goentah.
Er zullen best veel 'echte' schrijvers (waar ik jou ook onder zou wilen scharen) onder de webloggers zijn, maar een groot deel der bloggers zal op een fiks aantal van je vragen 'ja' moeten antwoorden. Inderdaad zijn ze vaak alleenstaand en/of hebben geestelijke en/of fysieke ongemakken. Natuurlijk loggen er ook samenwoners, maar bij hen ligt de logfrequentie vaak veel lager.
Dat "Get a life!" denk ik de laatste weken ook vaak. Het is nog eens versterkt na recente ontmoetingen met een andere logger.
Ik vond het loggen heel leuk maar heb steeds minder behoefte vrijwel iedere avond een uur of twee rond te loggen, anderen te lezen en het gevoel te hebben een reactie te moeten achterlaten. Eigen stukken schrijven lukt ook niet meer zo en ik vind het wel best eigenlijk. Dan lees ik nu liever een boek of tijdschrift, doe iets 'nuttigs', mail naar 'iemand' etcetera. ;)
Misschien is het over een paar weken weer anders, kan ook zomaar, maar voorlopig vind ik dit low profile loggen prima en voel ik me goed. Sorry voor mijn vaste lezers en de loggers die me op hun log missen. Ik zal er een stukje over schrijven.
(Hé, daar onthul ik zomaar dat ik ook een weblog heb.)
Een reactie posten