Afgelopen 5 dagen (weekend meegerekend) ben ik vrij geweest, en vandaag weer voor het eerst werken. Ik had er best zin in. Normaal gesproken vind ik werken leuk. Ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk. Contact met collega's gaat prima, ik heb met niemand problemen of moeilijkheden en meestal is het gezellig. Ik weet dat ik ook gewaardeerd word door mijn collega's. Zonder blasé te zijn durf ik te zeggen dat ze me mogen. Volgens mij komt dat ook door je eigen attitude: je oogst wat je zaait. Sommige collega's zou ik niet als vriendin uitkiezen, maar er is wel een prettige sfeer en een goede samenwerking.Vanmorgen kreeg ik echter onverwacht en onterecht een enorme 'scheldkanonnade' van een collega over me heen. Ze is geen apothekers-assistent, maar medewerkster logistiek, dus ik werk niet zo vaak met haar samen. Helaas stond ik vanmorgen samen met haar ingeroosterd voor een bepaalde taak.
Ik weet niet goed wat er allemaal achter zat, ik denk dat het puur afreageren was. Ik vermoed dat ze zelf niet zo lekker in haar vel zit. Maar het was een persoonlijke aanval, en ze was er op uit mij te kwetsen. Ze spuwde zowat vuur en het schuim stond nog net niet op haar lippen.
Te overdonderd om haar een reply te geven ben ik weggelopen, en heb van taak geruild met een andere collega. De rest van de dag heb ik haar gemeden en er verder met niemand over gepraat. Ik weet van mijn andere collega's dat zij het wel de hele dag over mij gehad heeft. Roddelen heet dat. Daar wil ik zelf niet aan mee doen, voor je het weet heb je twee kampen, en is de hele werksfeer verpest.
Eigenlijk had ik me het niet zo aan moeten trekken, ik lijk wel een sukkel! Ik had haar moeten laten uitrazen, en vervolgens negeren. Er boven staan. Het is wérk, en het hoeft helemaal niet gezellig te zijn!
Hoe ik het met haar moet oplossen weet ik niet, het zit me gigantisch dwars. Mijn andere collega's hebben me gezegd dat zij haar excuses moet aanbieden aan mij, maar ik weet wel zeker dat dat niet gaat gebeuren.
Er is nu wel een schaduw over mijn werk getrokken. Een donker wolkje. En ondertussen vind ik mijzelf een stom rund dat ik mijn stemming zo laat beïnvloeden door het slechte humeur van een ander. Dat ik vanmorgen in tranen ben uitgebarsten is wel het ergste van alles....
Morgen weer een nieuwe dag. Kop omhoog, rug recht. Zorgen dat mijn werk er niet onder lijdt.
Ik pas ervoor om het plezier in mijn werk te laten vergallen.
Dit is weer een blog in de categorie zeur- en zanikblogs. Heeft alleen tot doel het van me af te schrijven. Het liefst zou ik willen schrijven: "Val dood, trut!!!"
Wow, dat lucht op!
14 opmerkingen:
Dat laatste dat was een goeie!!
Ik zou het zelf ook niet durven zeggen, maar als ik je zo lees had je collega het wel nodig!
Ik zou willen dat ik zo gehaaid was dat ik dat in haar gezicht kon zeggen. Misschien maar goed dat ik niet zo ben...
Ik heb nu trouwens wel een k*thumeur door haar, dat is het nadeel van dingen oppotten :-(
ik kan zeggen dat je het je niet moet aantrekken maar dat heeft toch geen zin.
iemand met het hart op de tong kan ook overdonderd worden en er ziek van zijn.
als je vermoed dat zij geen excuses aanbiedt spreek haar aan wat ze tegen je hebt, wat jij haar hebt misdaan dat ze het recht heeft om je dag te vergallen.
waarschijnlijk zal ze je geen antwoord durfen en kunnen geven maar jij zet haar daarmee wel voor een blok.
meid, ik voel wel met je mee, heel erg zelfs
xx
Zij biedt geen excuses aan, ze is veel te 'ik-gericht'. Ik heb overwogen haar een mail te sturen, maar ik doe het niet.
Ik denk dat ik haar (volgende week, niet morgen) feedback geef, door alleen te vertellen hoe ik me voelde toen ze zo kwetsend deed.
Verder wil ik voortaan zo min mogelijk met haar te maken hebben, en onze omgang zal vanaf nu alleen maar 'zakelijk'zijn. Ik vertrouw haar niet meer.
Bedankt voor je medeleven, dat deed me goed!
Ik denk niet dat je een excuus bij haar moet uitloken. Haar vertellen hoe je je voelde is wel een goed idee, daar mag en kan ze niks over zeggen. Daar zou ik niet te lang mee wachten, ik ken dit soort situaties en dan komt van uitstel afstel. en als je het haar niet verteld kan je het ook moeilijker voor jezelf verwerken. Echter behoed je er wel voor dat je stiekem hoopt ermee te bereiken dat ze zich dan toch gaat verexcuseren. Want als je zeker bent van niet, zal een uitlokking of hoop van jou kant het tegenovergestelde effect creëren en dan kan het alleen maar voor jou tegenvallen als ze het niet doet. Beter is het om voor jezelf te bedenken of je het haar wilt vergeven. Je kan problemen alleen voor jezelf oplossen en niet voor een ander. Sterkte meis.
je hoeft geen exuses uit te lokken, maar verder ben ik het met gweeus eens.
van uitstel komt afstel.
haar slechte dag mag geen excuus zijn voor een uitbrander naar jou toe en idd haar pobleem zoekt ze zelf maar uit.
zij heeft jou gekwetst en niet andersom.
xx
gwennus en anne: ik ga zeker geen excuses uitlokken! Als excuses niet gemeend zijn, zijn ze toch waardeloos.
Na een nachtje slapen ben ik nu gewoon BOOS op haar. Wat voor recht heeft ze om zomaar tegen mij tekeer te gaan?! Wat ze vandaag ook zegt of doet, ik laat niet meer over me heen lopen!!
zet hem op meis
xx
Succes!
Hm, mijn beste advies zou zijn... niets van aantrekken en negeren die hap. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan dat zelf ook niet. Dat blijft gewoon in je systeem zitten en het enige dat echt helpt is de rekening vereffenen...wraak.
Helaas voelt dat maar eventjes goed, en beginnen daarna de problemen van vooraf aan.
Hoi Goentah, zal ik ook nog een duit in het zakje doen? Was de apotheek laatst niet gescreend op een aantal kwaliteitskenmerken? En kwam daar niet iets uit over communicatie? Dit is er een sprekend voorbeeld van.
Je kan kiezen uit een paar mogelijkheden om er mee om te gaan:
1. Het gewoon laten zitten. Denken: het is voorbij en het doet er nu niet meer toe. De echte gelegenheid is voorbij en nu zou het oude koeien uit de sloot halen zijn. Maar het dan ook echt achter je laten en geen kans meer geven in je gedachten. Ik denk dat zelf ook wel in situaties: J-J je hebt je kans voorbij laten gaan, niet verder zeuren.
2. Als dit je uiteindelijk niet bevredigt, moet je volgende keer alerter zijn. Een trucje is dan om niet inhoudelijk op de kwestie in te gaan, maar het gedrag van de ander te benoemen. In de trant van: Je doet nogal onaardig. of: Je bent nogal boos. Heel open mededelingen (niet vragen wat er aan de hand is!) die zij kan gaan invullen. Je legt het balletje bij haar. (Wie weet wat zij die nacht of ochtend heeft meegemaakt.)
3. Andere mogelijkheid is: een ‘ik-boodschap’ uitzenden. In de trant van: Zeg, ik heb er nogal last van, zoals jij tegen mij doet.
Uit 2 en 3 komt een dialoog te voorschijn.
Wat je kan doen, is niet afwachten tot het weer eens gebeurt. Ga met bovenstaande reacties eens spelen. Pas ze toe op situaties die geen crisis zijn. Dan ben je gewapend als ze echt nodig zijn. Gewoon proberen.
@J-J: Ik had in een vorige reactie al gezegd dat ik haar 'feedback' ga geven door middel van een ik-boodschap over haar gedrag tegen mij, dus alleen mijn gevoel benoemen op haar gedrag. Dat is wat jij ook schrijft, en lijkt mij het enige juiste inderdaad.
Ik hoop alleen dat zij niet in een tegenaanval gaat. Niet dat het van mijn kant een aanval is, maar zo gaat ze het opvatten, dat kan ik je nu al zeggen...Ze heeft een vrij kort lontje, moeilijk om mee om te gaan hoor :-(
Vandaag heb ik haar genegeerd, er was ook geen reden om samen te werken (gelukkig). Wel goedemorgen gezegd, maar verder niks.
Misschien is het maandag te laat om er nog iets aan te doen, ik zie wel. Hangt ook van de situatie af, de mogelijkheden.
BTW, zit jij soms in de gezondheidszorg?? Je praat over 'ik-boodschappen' alsof je niet anders doet :-)
@eric: negeren is wat ik nu doe, niet goed eigenlijk...de irritaties stapelen zich nu op, en ik word alleen maar kwaaier en kwaaier...Voor ik ontplof moet ik dus actie ondernemen! Maandag dus, in de vorm van 'ik-boodschappen'! Jij komt niet uit de zorg, dus je weet vast niet wat dat is..:-) Maar het is dus wel een hele goede manier om conflicten op te lossen!
mmmm ik kom uit de zorg, maar die ik boodschappen weet ik me niet meer te herinneren :-(
J-J is een lieve man, een prima schrijver, boodschapper, een aanwinst op je log, een Jan-Jurk of een Jack-Jarretel :-)
ach, net als jij goentah !
gooi je haren los, haal lucht van het weekend, schreeuw het uit tussen de bomen en ga maandag fris naar je werk.
laat zien wie goentah is, groot, sterk en niet onderuit te halen (niet verder onderuit te halen)
xx
@anne: ik heb ook in de zorg gewerkt: in een verpleeghuis! Demente oudjes verzorgen...best leuk voor een tijdje, maar niet voor lang. De oudjes waren overigens best lief, maar het sfeertje onder collega's vond ik vreselijk. Ik was daar helemaal niet op mijn plaats. Nu wel, afgezien van een %$#@*collega!!
Een reactie posten