Het eerste wat ik dacht vanmorgen was: het was geen nachtmerrie. De brand. Het is écht gebeurd.
Ik dacht aan mijn werk, en zoals gewoonlijk als je ergens aan denkt komen daar beelden bij. Ik denk sowieso erg visueel. In mijn gedachten zag ik hoe het was. Hoe ik ’s ochtends aan kom fietsen bij een nog bijna verlaten winkelcentrum. Ik zag de apotheek van binnen: warm, gezellig en vertrouwd. Meteen nadat die beelden in mijn hoofd verschenen realiseerde ik me dat het nooit meer zal worden zoals het was. Het winkelcentrum is een grote berg zwart puin geworden. Mijn veilige, vertrouwde werkplek is veranderd in een donker, zwart, nat, stinkend en vies gebouw.
Zojuist was ik er nog even. Alles is afgezet. Schermen er omheen tegen ramptoerisme en vandalen. Hekken om onbevoegden te weren en te beschermen tegen vallend puin.
Ze zijn druk bezig de puinhopen te ruimen, en ik vermoed dat ze daar niet zomaar mee klaar zijn.
De nasleep zal voor de betrokkenen zeker nog een lang staartje krijgen.
Dan komt nog de schuldvraag. Er gonzen allerlei geruchten. Dat de brand in de snackbar aangestoken zou zijn. Maar het hoe of wat, dat wordt onderzocht. Of het een ongeluk was, of opzet. Met het doen van uitspraken daarover wacht ik tot er officiële mededelingen komen, ik ga niet gissen of beschuldigingen uiten.
Het is een raar dagje, vandaag. Ik voel me vreemd en triest. Unheimisch.
Gek, dat een werkplek zo’n belangrijke plaats in je leven kan innemen.
Update: ik ben net gebeld. Het schoonmaken kan beginnen! Actie dus!
zondag, november 27, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
The morning after..
Inderdaad een bittere pil te slikken..
Jij en je werkplek: een haat – liefdeverhouding..
Maar een ander moet er wel met z’n fikken van af blijven..
Nogmaals: sterkte
Het lijkt me inderdaad een heel akelig, leeg, raar gevoel om je werkplek zo erbij te zien liggen. Ik zou helemaal van slag zijn geloof ik. Maar jullie komen dus nu in actie met de schoonmaak?
@Momo: Hele schrik, maar ik ben wel blij dat ik daadwerkelijk kan helpen!
@J-J: Ik ben altijd erg blij geweest met mijn werk, en ga er graag naartoe! Ik hou van mn werk, mijn collega's en onze apotheek. En ja, geen fikken (in wat voor betekenis dan ook!) aan MIJN werkplek!!!
@Pike: We hebben vandaag de publieksruimte met de balie onder handen genomen. Echt alles gesopt. De brandweer had het water al weggepompt, en heeft er grote blowers neer gezet om het droog te krijgen. Er stond een aggregaat, maar rond 4 uur vanmiddag kon de stroom er weer op!
Sommige delen van de apotheek zullen door een professioneel schoonmaakbedrijf onder handen genomen moeten worden, maar wat we zelf kunnen doen, doen we zelf! Vanmiddag waren we met z'n achten. We hebben lekker aangepakt!
Morgen gaan we open voor spoedgevallen, en hopelijk wordt ook het computernetwerk weer aangesloten.
Moeilijk om je gedachten dan goed te ordenen, ja. Ik ben wat laat, maar alsnog sterkte ermee!
@Oh!: Dank je! Het beheerst mijn gedachten wel een beetje...Sinterklaas komt er een beetje door op de achtergrond.
Tsjonge, in de afgelopen week toen webloggen even onmogelijk/te veel van het goede was voor mij, moest ik dit bericht missen. Enfin, veel sterkte met het puinruimen, maar wie weet herrijst op de asresten iets mooiers en gezelligers. Alles is namelijk herbouwbaar.
@Macphisto: bedankt nog! Het wordt vast wel weer wat, het was toch het hart van de wijk, dit winkelcentrum.
Ik moet nog steeds slikken als ik het zie...en ik ben niet de enige.
Er komen eerst noodwinkels op een andere locatie, maar het is wel de bedoeling dat op dezelfde plek het winkelcentrum weer herbouwd gaat worden.
Een reactie posten