Wil je dat ik de auto voor je achteruit de straat uit rij?”
“Wat denk je wel! Ik heb mijn rijbewijs, hoor! Ik kan echt dat bochtje achteruit wel nemen.”
“Ja, maar je kent mijn auto misschien niet zo goed….”
“Ik heb toch uitzendwerk heb gedaan waarbij ik steeds een andere auto kreeg en op de meest onmogelijke plekken in Nederland moest zijn? Ik kan heus wel in een vreemde auto rijden, hoor!”
“Maar dat was niet MIJN auto…”
“Je vertrouwt me gewoon niet! Weet JIJ nog hoe de bumpers van onze oude auto er uit zagen?? Ehm…wélke bumpers?!?”
Hiermee heeft ze een gevoelige snaar geraakt. Het is waar dat ik meerdere keren iets verkeerd inschatte, wat steeds weer een stukje bumper kostte.
Ik weet echter ook, dat zij, toen ze net haar rijbewijs had, achteruit de straat uit reed, een stenen bloembak ramde met de voorbumper, het raampje open draaide en met een olijk gezicht slechts “Ooops!” zei, om daarna gewoon haar slingertocht achteruit te vervolgen. Op de bloembak was een flinke donkerblauwe streep zichtbaar.
“Zeg nou maar eerlijk, mam, eigenlijk wil je gewoon niet dat ik je auto leen.”
“Ik heb het toch toegezegd? Ga dan maar, ik kijk wel niet als je de straat uit rijdt.”
Aldus geschiedde. Ik heb niet gekeken, ik durfde het niet….
Ze vroeg keurig of ze mijn auto mocht lenen, en ik heb JA gezegd. Maar dat het niet van harte ging, is wel duidelijk….
Ze had wel een beetje gelijk: eigenlijk vertrouw ik niemand mijn duurbetaalde auto toe, behalve mijzelf. En dat, terwijl ik de beroerdste chauffeur van het noordelijk halfrond ben!
14 opmerkingen:
Haha, dat heeft ze dan misschien van jou.
Maar ehm, koop volgende keer gewoon een bots auto, en bespaar je een paar duizend euri. ;-)
En, is de auto nog heel?
HIHihi, wat ontzettend herkenbaar..
wahct maar.. ik had hetzelfde met mijn papa en zijn auto. eerst een paar keertjes saampjes. toen ene keertje alleen, dat was wel zweten om hem gelen dte krijgen. toen nog een keer allen. weer 1 maand later nog een keer. toen 2 weken later. en inmiddels zijn we op het stadium dta ik hem elke week leen om naar en dorpje in de buurt te gaan en hoef ik eht niet eens meer te vragen. en als ik dna nog iets anders heb, mag ik hem ook meenemen :)wacht maar, binnekort....
Binnekort maar weer even ene volle tank erin mikken, als afbetaling :)
want blijf wel een lieve dochter.
@Eric: Toch moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat zij beter rijdt dan ik....Het punt is meer dat ze nog niet zoveel rijervaring heeft.
Ik riep tot voor kort altijd: ach, het is maar een stuk blik! Maar nu ik helemaal mijn eigen auto heb, ben ik er toch idioot zuinig op.
@Esther: Ongeschonden thuisgekomen! Ik zat nog wel even in de rats omdat het zulk shitweer was: hagel, storm en rukwinden. Lastig rijden.
@Gwennus: Ik vrees inderdaad dat het hier net zo gaat als bij jou :-( En ik herinner me ook mijn vaders gezicht toen ik voor het eerst in zijn auto reed! Hahaa! Mijn broer had daar zelfs nog een foto van gemaakt, en daarop kun je bijna het angstzweet op zijn gezicht zien....:-)
Hahaha!
Ik mag nooit iemands auto kenen :(
@Corine: Zou dat iets van jou zeggen?? ;-)
Ik mag ook nooit iemands auto lenen...
Maar ik heb dan ook geen rijbewijs, misschien is dat het.
@Marcel: Grapjas :-)
@Momo: Als we samen met de auto weg moeten, mag zij meestal rijden. Vandaar dat ik wel enigszins vertrouwde op haar rijkunsten! En ze moet natuurlijk ervaring op doen, anders krijgt ze daar geen gelegenheid voor.
Ik heb geen eigen auto. Ik ben dan ook altijd blij met de eerste deuk van huisgenoot...
@Petra: Owww! Wat een heerlijke gemene gedachte! Je hebt helemaal gelijk: die eerste deuk kun je maar beter niet maken! Laat hem maar lekker balen van zijn EIGEN deuk. :-)
@CC: Oeiii, dat kan dus ook nog gebeuren :-( Ik schoot wel even in de lach, maar jouw lachje zal wel geklonken hebben als die boer die kiespijn had ;-)
Zeker als dat stuk blik zoveel kost...
Ik reed ooit een wagen in de prak, van een bedrijf waar ik net 3 dagen uitzendwerk voor deed...
Hoewel ik juridisch aansprakelijk was, hadden de getuigen verklaard dat het de schuld van de buschauffeur was geweest.
Ikzelf had er ook mijn twijfels over, maar ja... had ik dat ook een keer meegemaakt.
@Eric: Mijn auto was niet duur voor autobegrippen, maar voor mij wel een rib uit m'n lijf.
Mocht je daarna nog wel bij dat bedrijf blijven werken? Je was een dure werknemer :-(
Ik heb wel eens een klein botsinkje gehad, maar goddank (afkloppen!!!) nooit een auto totaal in de prak gereden!
Een reactie posten