Laatst maakte mijn oudste dochter de volgende opmerking over mij: “Ze is slimmer dan je vermoedt!”
Ik voelde me totaal niet aangesproken, en het was ook absoluut niet gemeen van haar bedoeld.
Nadat we er om gelachen hadden (het kwam er ook zo koddig uit), gaf ze een toelichting. Ze had er een theorie over.
Even voor de duidelijkheid: ik ben slechthorend. Maar omdat ik helemaal in de horende wereld leef en werk, valt het bijna niemand op. Men vergeet het. En dat is wel het mooiste compliment wat je als slechthorende kunt krijgen! Toch ben ik het wel. En ik heb er last van, ook al loop ik daar niet zo mee te koop. Ik moet een stapje harder lopen dan goedhorenden om goed te kunnen functioneren in de horende wereld. Dat kost energie. En nog mis ik veel van de gesprekken om mij heen, alhoewel ik dat goed kan verbloemen. Zoals iedere slechthorende heb ik daar mijn trucjes voor.
Soms lijk ik wat afwezig. Dan hou ik mijn mond. Niet omdat ik verstrooid ben, of zit te dromen, maar domweg omdat ik de gesprekken niet kan volgen. Het gaat te snel, daardoor kan ik niet meer liplezen en verlies ik de draad van het gesprek. Als ik dan eens met een opmerking kom, is het vaak mosterd na de maaltijd. Iets wat al duizend keer gezegd is, of iets wat nergens op slaat. Misverstanden dus. Miscommunicatie door slechthorendheid. Ik bega regelmatig gigantische blunders, waar anderen dan schaamteloos om moeten lachen. Niet altijd even leuk, maar ik heb ondertussen een dikke huid gekregen. Meestal zijn er in een gezelschap wel een paar mensen die van mijn ‘handicap’ afweten, en die ‘redden’ mij dan. Mijn dochters zijn ook geweldige meiden. Ik merk dat ze mij in gezelschap in de gaten houden, en zodra ze in de gaten krijgen dat ik het niet meer volg, ‘vertalen’ ze voor me. Ontzettend lief. Daar heb ik nooit om gevraagd, maar ze doen het allebei.
Maar goed. Ik kom terug op die opmerking van mijn oudste dochter. Ik sla dus wel eens de plank mis in gezelschap, of ik zeg helemaal niks. Dat komt denk ik niet echt intelligent over.
Zij merkte dus heel terecht op: “Mensen schatten slechthorenden vaak anders in dan ze in werkelijkheid zijn.”
Ze zei ook: “Ouderen die slechthorend worden kunnen niet meer participeren aan het sociale leven en vereenzamen.” Daarmee heeft ze in één zin de vinger gelegd op het grootste probleem van slechthorenden: eenzaamheid.
Achter die ene opmerking van mijn dochter zat dus veel meer, namelijk BEGRIP!
13 opmerkingen:
Zo zie je maar, soms is onderschatten niet erg. Kun je daarna opeens verrassend uit de hoek komen.
En ik vond het al een geweldige opmerking. Nu kun je helemaal trots op ze zijn!!
“Ze is slimmer dan je vermoedt!”
Nou, Goentah, ik heb nooit wat anders dan slimheid vermoed.
Je teksten zijn de moeite waard.
Bedenk: je mist niet altijd wat, als je iets mist.
En hoe denkt je oudste spruit over het gevoel voor humor van mams?
Daar is ook niks mis mee.. ;-)
Tjee, lijkt me erg moeilijk, om slechthorend te zijn.
Gullikg doen die van mij het prima, ook na menig luide disco.
Mocht ik je oooit ontmoeten, dan zal ik er extra rekening mee houden :D
@Oh!: Ik denk dat het niet 'onderschatten' is. Ze is wel degelijk op de hoogte van mijn intelectuele kwaliteiten:-)) *ahum...vette knipoog*
Trouwens, ik merkte net een afschuwelijke schrijffout in dit blogje...Jakkes! Snel verbeterd! Jij hebt hem vast en zeker opgemerkt...Waarschuw me voortaan, wil je!!
@Petra: Ik gloei van trots! Kun je zeker wel aan me merken!
@J-J: Jij weet me gelukkig helemaal op waarde te schatten! *geeft dezelfde vette knipoog als tegen Oh!*
En wat betreft humor zitten beide kids en ik precies op dezelfde golflengte!
@Gwennus: Het is inderdaad lastig, hoor:-( Wees jij maar zuinig op je oren!
Lief dat je rekening met me wilt houden! Ik ben overigens 'normaal' aanspreekbaar, hoor. En als ik het niet hoor, dan zeg ik het wel! (Wattuh???)
@ Goentah: Sommige loggers willen graag over tikfouten horen, andere loggers helemaal niet. Ik wist nog niet tot welke categorie jij behoorde.
Maar in het vervolg zal ik je erop wijzen!
@Oh!: Oeff...gelukkig! Ik schrijf zonder enige spellingscorrectie, en mijn woordenboek slingert ergens tussen de troep van een van mijn dochters.
Alvast bedankt!
(Alle toekomstige spellingsfouten zijn als test voor jou bedoeld, haha!)
Goed geschreven! Iemand in mijn familie is ook slechthorend en ik herken je log precies.
@Esther: Het is van mijn optiek beschreven, maar ik denk dat het geldt voor de meeste slechthorenden.
Veel mensen (goedhorenden) overzien niet wat voor impact het slechthorend zijn heeft op je leven, niet alleen je sociale leven, maar ook in het algemeen.
Ja, kinderen kunnen (soms hartbrekend) heel lief met jouw welzijn bezig zijn.
Mijn kind laat weleens blijken dat ze de intelligentie van haar vader een stuk hoger inschat dan de mijne. (pappa heeft altijd gelijk)
En dat is ook wel weer schattig opzich. (maar dat is weer een heel ander verhaal..)
@Pomme: Tuurlijk moet je de vader nooit afvallen! *tandengeknars*
Wat grappig, mijn moeder is ook slechthorend en ik doe eigenlijk hetzelfde als uw dochters, ik zie het meteen als ze het niet meer volgt en probeer het dan zo goed mogelijk te vertalen of duidelijk te maken waar het over gaat...
@Anonymous: Zouden alle kinderen van sh ouders dat nou hebben? Wel lief van je!
Vind jij het vervelend om dat voor je moeder te doen? Ik hoop dat ik geen 'druk' op mijn kinderen zet, of ze ongewild belast of zo...Ze doen het wel uit zichzelf hoor. Maar voor hun zou het simpeler zijn om gewoon een GOEDhorende moeder te hebben....
Een reactie posten