Ik was al nooit goed in Monopoly. Risico’s durven nemen, inschatten hoeveel je kunt spenderen zonder failliet te gaan, geld beleggen in onroerend goed, onderhoud aan eigendommen en dan ook nog eens geld overhouden voor je jarige medespelers. En dat alles zonder de bak in te draaien, ook al was dat laatste soms heel eventjes een opluchting.
Ik was vaak als eerste blut. Totaal berooid moest ik al mijn eigendommen afstaan aan de anderen. Misschien juist wel omdat ik niet durfde. Niet durven te leven, niet durven te genieten. Op je geld blijven zitten leek mij het veiligst. De big-spenders met hun vele hotels en huizen hadden over het algemeen meer geluk. Ik riep dan altijd maar: ‘Het geluk is met de dommen!’ Of: ‘Gelukkig in het spel, ongelukkig in de liefde!’
Het leven is in feite één groot Monopolyspel. En nog erger.
Wáren de belastingen maar zo simpel te regelen als bij het spel. Kwám er maar eens een erfenisje langs van een vage oudtante.
Kón ik maar door wat briefjes te schuiven een huis kopen.
Ik ben er niet goed in. Niet in het spel, niet in het geluk, niet in de liefde en niet in het leven.
Misschien moet ik weer eens Monopoly spelen. Mijn tactiek veranderen. Beslissingen nemen, risico's nemen, genieten en niet veilig op mijn centen blijven zitten. Een beetje lef hebben.
18 opmerkingen:
van negatief naar positief in een paar zinnen. zet hem op!!
Ik zei toch dat je moest gaan pokeren? Da's bijna hetzelfde! ;-)
(Al moet je het ook niet overdrijven, hoor. Een partijtje schaken op zijn tijd kan ook geen kwaad.)
@Wies: Het gevoel is er, nu nog de uitvoering....
@Marcel: Ik kan alvast oefenen op mijn pokerface :-) Ik val onmiddellijk door de mand, vrees ik.
Voor schaken moet je toch een beetje een wiskunde-nerd zijn?? Helaas, ik ben te dom voor schaken :-(
Maar je beland nog niet in de bak, toch? Niets om je druk over te maken dan, lijkt me.
Bij ons thuis won altijd degene die de Kalverstraat had en al zijn/haar spaarcentjes gebruikte om daar huizen of een hotel te bouwen.
Voor de eigenaar was het niks geen risico nemen of genieten van het leven. Geld oppotten en vertrouwen op de regel "the rich are getting richer".
Stom spel.
Schaken is leuk.
@Wiro: Wees gerust, ik ben heeeeeel braaf :-) Misschien té braaf.
@Tom: Ik had een voorkeur voor de schattige wijkjes: Ons Dorp, Arnhem en Haarlem. Ook makkelijk om vol te bouwen met hotels.
Zou ik de weg van de minste weerstand nemen dan? Dingen nemen zoals het komt en genoegen hebben met weinig? Ach, het is een slechte metafoor :-) Gelul!
Ik kom uit een schaakfamilie, misschien dat ik het daarom nooit geleerd heb... ik kon toch nooit winnen! (Zie je wel, alweer de weg van de minste weerstand ;-) )
Monopoly vind ik erg (ik kan namelijk niet tegen mijn verlies). Leven is meer Lotto: je weet nooit wat er gebeuren kan. Monopoly is ook nog een beetje strategie en Lotto is gewoon geluk hebben (of niet)
@Pike: Is het leven ook niet het maken van keuzes? De juiste weg/afslag inslaan. Weerstand bieden aan duistere steegjes die alleen maar narigheid kunnen brengen.
Een klein beetje geluk hebben wie of wat er op je pad komt is natuurlijk wél zo fijn....
We hebben in ons leven erg veel risico's genomen maar dat durft niet iedereen, aan de andere kant, niet geschoten is altijd mis....
@Erik: Daar heb ik echt bewondering voor. Jij doelt op je verhuizing naar Brazilíë? Alle schepen achter je verbranden is moedig! Jullie hebben het natuurlijk zorgvuldig overwogen en gepland, maar toch is het moedig. Je moet er wél de middelen voor hebben... Ik ben het met je eens: wie niet waagt, die niet wint!
@Hanscke: Mee eens, maar een portie lef, daadkracht en doorzettingsvermogen is ook van belang. Dúrven en dóen.
Speelde laatst Monopoly online, voor het eerst in jaren. Ik verloor grandioos. Helemaal verleerd!
@Oh!: Jij hebt vast geluk in de liefde ;) Het is óf het één, óf het ander.
Jij speelt trouwens wel vaker online :-) Als je begrijpt wat ik bedoel... Of bedoelde je dat nou? :-)
Het leven is vol met keuzes en soms heb je periodes dat je continu de verkeerde keuzes maakt, maar dan ineens heb je geluk.
Het leven is geen spelletje! En al helemaal geen monopoly. (Hoop ik tenminste)
@Petra: Het was slechts als beeldspraak bedoeld. Natuurlijk zijn er kleine verschilletjes ;-)
Vroeger kende ik de teksten op de kaartjes letterlijk uit mijn hoofd en kwam er dan een vervelende met 'aanslagen voor mijn huis(zen)' voorbij, dan riep ik iets over 'dividenten' of zo, met een stalen gezicht natuurlijk. En zelf de 'bank' zijn, helpt ook
@Erika: Uw divident vervalt, u ontvangt f 200,- Hahaa! Ja, wij probeerden die truc ook wel eens, maar helaas, er waren altijd slimmerikken die die kaartjes zelf wilden lezen :-(
Ik was in mijn familie ook altijd de 'bank', maar het kwam niet in me op vals te spelen.... Braaf, hè!
Een reactie posten