De vrijdagmiddag kenmerkt zich altijd door een paar dingetjes:Het opgewekte gevoel dat iedereen heeft door het naderende weekend, de krappe bezetting van het personeel, (op vrijdagmiddag staan we in de min; één zieke collega kan er voor zorgen dat we totaal vastlopen) en mevrouw X die steevast om twee minuten voor sluitingstijd binnen komt. Je kunt de klok erop gelijk zetten. En ze komt niet om slechts wat af te halen. Ja, dat ook, maar dat is bijzaak voor haar. Ze komt met gecompliceerde en ingewikkelde vragen die veel tijd kosten.
Verdomd hoor, vanmiddag was het weer zo ver. Mijn collega had haar al gesignaleerd, maar slim als ze was, verschool ze zich achter een computer. Breed grijnzend naar mij. Ik stond pal in het zicht van mevrouw X, dus ik kon niet om haar heen. Er restte mij niets anders dan haar te woord te staan. Vage verhalen over obstipatie (iedere week een andere klacht) en in haar hand een boekje over een bepaald merk natuurlijke producten. Ik had er echt geen zin in. Ik wilde gewoon naar huis! Trouwens, mevrouw X werkt niet eens overdag, het is voor haar helemaal niet nodig om op dat tijdstip te komen!
Ik heb eindelijk gezegd wat ik nog nooit gedurfd heb: dat ik haar op dat tijdstip niet meer ging helpen.
Niet zo aardig van me. Normaal zou ik echt niemand met een dringende vraag twee minuten voor sluitingstijd weg sturen. Daar werk ik met liefde een half uur langer voor. Nou ja, bij wijze van spreken dan. Zeker vlak voor het weekend, als iemand écht een probleem heeft. Maar niet deze mevrouw. Het is allemaal aandachttrekkerij. Ook een ziekte, ok, ok. Als je serieus in gaat op alles wat mevrouw X vraagt, ben je zo een half uur verder. De ene keer wil ze een vitaminepreparaat, maar zegt ze dat ze allergisch is voor allerlei toevoegingen. Dan sta je eindeloos alle producten te bekijken op samenstelling en uiteindelijk gaat ze met niks naar huis. Zo gaat het met alles.
Ik heb helemaal geen spijt van mijn botte weigering. Ze weet drommels goed dat we om half zes sluiten en dat we haar na dat tijdstip in onze eigen tijd staan te helpen.
Volgende week vrijdagmiddag om twee minuten voor half zes verstop ík me achter een computer. Ik ben er dan gewoon niet. Ze bekijken het maar.
16 opmerkingen:
En je collega stond natuurlijk te lachen achter de computer! Groot gelijk hoor dat je haar wegstuurde, vooral als het elke keer doet. Wel sneu dat ze blijkbaar niemand in haar omgeving heeft om mee te praten. Maar ja, jullie zijn al vaak genoeg haar sociaal werker geweest, moet ze maar iets eerder komen.
Als mevrouw de boodschap goed heeft begrepen staat ze er volgende week niet om 2 minuten voor half 6!
Goed gedaan, chapeau!
@She: We waren allebei ontzettend gaar na een lange dag hard werken, we hadden het echt gehad en hadden geen van beiden zin in die mevrouw. Het is een triest geval. Toch roept ze geen medelijden bij me op, eerder irritatie. En dat vind ik weer onbegrijpelijk van mezelf, want meestal wil ik alle leed van de wereld goed maken...
@Champagne: Wedden dat ze er wéér staat? Het gaat echt al jááren zo. Ze snapt dit soort hints niet.
Ik heb het er met die collega over gehad, en we hebben bedacht dat we volgende keer gaan vragen wáárom ze om 2 voor half 6 komt. Goed plan, hè :-)
@Hanscke: Ze is ziek. Psychisch. Het is een schreeuw om aandacht. Ze is heel sneu eigenlijk. Misschien dat ze denkt: als alle mensen de apotheek uit zijn dan kan ik alle aandacht krijgen. Maar het irriteert me mateloos.
Hoe reageerde ze toen je zei dat je haar niet meer kon helpen?
Soms is het nodig om eens níet aardig te zijn.
Maar als je nou eens de klok in de apotheek een paar minuten vooruit zet? >:)
Geweldig!! En nu volhouden, dan leert ze vanzelf dat ze vroeger moet komen, of ze gaat naar een andere winkel aandacht vragen.
Zeg haar terloops dat deze zomer de zomertijd twee uur is. Pas de klok en de prikklok (sorry kon het woordgrapje niet laten) aan. Als het goed is komt ze voortaan een uurtje eerder.
Of feliciteer haar met haar deelname aan een vrijwilligersonderzoek naar de bij-effecten van een nieuw medicijn tegen allergie. Je hebt haar opgegeven omdat ze zo goed haar klachten kan verwoorden. Kijken wat ze doet.
Ze mag dan wel psyschisch ziek zijn, dan mag je haar toch wel aan haar verstand peuteren dat ze dan maar om 17.00 moet langskomen. Of gewoon helemaal niet natuurlijk
toch?
@Esther: Ze zei gewoon: 'ok'. Dat was alles. Maar vervolgens liep ze wel met haar boekje naar de stelling met natuurproducten en ging uitgebreid staan snuffelen. Dat vond ik wel superbrutaal. Ik ben gewoon bij de kassa blijven staan. Zonder haar hulp te bieden.
Ze heeft gewoon niet door dat we om half 6 willen sluiten.
Een paar weken geleden deed een collega (ja, diezelfde die zo vol leedvermaak naar mij stond te grijnzen) alle lampen uit in de apotheek! Die hint snapte ze ook niet. Zucht.
@Es: In de publieksruimte hangt geen klok, helaas. En tot half 6 moeten we gewoon iedereen helpen, ook de op-het-laatste-nippertje-komers. Dan zetten we de deur wel op 'uitgang', zodat er geen mensen meer in kunnen, maar alleen eruit. Vaak gebeurt het dat mensen dan toch naar binnenglippen als de laatsten er uit gaan, grrrrr! Ze weten dat de deur al gesloten was!
Als mensen dringend hun medicijnen nodig hebben helpen we natuurlijk altijd nog, maar je staat er van versteld voor wat voor onzin ze nog komen op dat tijdstip!
En bij mijn beroep hóórt vriendelijk zijn... ook al kan ik ze eigenlijk wel schieten.
@Marijne: Ik ben heel benieuwd of het vruchten gaat afwerpen!
Er zijn geen andere winkels meer bij ons in de buurt (alles is afgebrand) dus ze komt speciaal naar de apotheek.
@Tom: Je blijft STEEKJES onder water geven, hè :-)
Ik ben bang dat je truc wat betreft het onderzoek niet gaat helpen. Ze zal het juist helemaal geweldig vinden en de deur platlopen bij ons. Het tegenovergestelde effect.
Zij is een van de klanten die we 'verdelen' onder de collega's: doe jij haar nu maar, ik heb vanmorgen meneer Y al geholpen. Niemand mag haar. Zielig eigenlijk...
@Hette: Helemaal niet zal niet lukken vrees ik. Aan de hoeveelheid recepten te zien loopt ze ook de deur plat bij de dokter. Ze is een hypochonder. Of ze lijdt aan het syndroom van Münchhausen of zo :-) Ze heeft altijd wat.
Maar zelfs als ze om 17.00 h zou komen zou iedereen denken: neeeeee hè! Heb je háár weer!!
De lastige klant...
@Pascal: Understatement!
Je kunt op vrijdag ook de deur 2 minuten eerder op slot doen.
Helemaal mee eens!
Doen!
@Erik: Als we al eens het rolluik wat eerder laten zakken, gaat de apotheker heel overdreven en nadrukkelijk op zijn horloge kijken... Kinderachtig, hè? Dat weerhoudt ons ervan om de boel eerder dicht te gooien.
@Oh!: Je bedoelt dat ik me achter een computer moet verschansen, of moeten we de boel eerder afsluiten? Weet je wat, rond sluitingstijd verstop ik me op de wc!
volgende week komt ze om 5 minuten voor half 6, let maar op!
@Anne: Ze was er vandaag (maandag) wéér.... Maar dan wel op een christelijk tijdstip. Toch wat geleerd??
Een reactie posten