Wie mijn logs al wat langer leest, weet dat ik slechthorend ben. Ik ben zo geboren. De diagnose was een niet goed ontwikkelde gehoorzenuw. Het zou te maken hebben met mijn vroeggeboorte.Soms zeggen mensen tegen me: "Je hebt het vanaf je geboorte, je weet niet beter." Alsof het dan minder erg zou zijn. Ik weet inderdaad niet beter, daar hebben ze dan wel weer gelijk in, maar ik weet drommels goed wat ik mis. Ik ervaar elke dag wat ik mis. Elke dag mis ik veel. Ik mis dingen die doodnormaal zijn voor anderen. Kleine over-en-weer-gesprekjes, small-talk, gefluister, doodnormale huis-, tuin- en keukengespekjes, noem maar op. Ik kan nooit gewoon spontaan reageren. Ik hang er altijd wat bij.
Ik wil helemaal niet zielig doen, maar ik baal er mijn hele leven al ongelooflijk van. Iemand die niet slechthorend is, zal dat nooit kunnen begrijpen. Dan krijg ik opmerkingen te horen als: “Je kunt er toch niets aan veranderen, dus accepteer het nou maar gewoon.” Of soms zegt men zelfs: "Wees maar blij dat je het niet hoort." Ga toch weg, zeg. Ze hebben makkelijk praten.
Accepteren zal ik het nooit doen. Ik moet er mee leven, maar accepteren, never.
Zolang ik op het www zit, ben ik lid van een aantal slechthorenden forums. Ik dacht dat ik er misschien wat aan zou hebben. Iedereen worstelt met dezelfde soort problematiek, men loopt tegen dezelfde hindernissen aan als ik.
In het begin vond ik die lotgenotenpraat wel aardig. Het was herkenning. Ik heb mijn verhaal ook wel eens op dat forum gespuid, heel openhartig. Daar krijg je dan wat lieve reacties op, en wederverhalen hoe anderen het ervaren. Maar veel kan ik daar niet mee. Het helpt me absoluut niet te weten dat er anderen zijn die hetzelfde hebben als ik. Wat kan mij dat schelen. Ik ben slechthorend en ík heb er last van.
Ik ben niet meer actief op die forums. Het interesseert me niet meer. En in de loop van mijn leven ben ik zelf de grootste ervaringsdeskundige geworden die je je maar kunt voorstellen.
Gisteravond was er een Miss verkiezing op de buis. Missen met een handicap. Mis(s) werden ze genoemd. Ze missen iets. Hun gebreken waren zichtbaar. Het waren puur lichamelijke gebreken. Er was geen slechthorende of slechtziende Mis(s). Waarom weet ik niet, laat ik maar aannemen dat er geen mooie slechthorende kandidaten waren. Maar een beetje vreemd vond ik het wel dat er geen zintuiglijk gehandicapten mee deden. Alsof wat je niet ziet niet belangrijk genoeg is. Niet erg genoeg.
Bijna alle Missen vertelden dat ze rijker geworden waren van hun handicap. Dat ze er wat van geleerd hadden. Dat ze hadden geleerd te relativeren. Dat ze geaccepteerd hadden. Het zal allemaal wel. Ik wil dat best aannemen, maar voor mij geldt dat niet.
Eén van de Missen zei dat áls er een pilletje was waardoor haar handicap zou verdwijnen, ze dat pilletje niet zou nemen. Dat ze het zelfs niet zou willen. Ze was blij met wie en hoe ze was. Een leven zonder handicap hoefde ze niet.
Nou, ik weet het wel. Als er een pil is waardoor ik goed zou kunnen horen, zou ik geen seconde twijfelen. Dan wil ik hem. Nu meteen. Ik wil een scherp gehoor, ik wil gefluister in het donker kunnen horen, ik wil Nederlandstalige TV-series kunnen volgen, ik wil songteksten van liedjes kunnen verstaan, ik wil de buren ’s nachts ruzie horen maken, ik wil ad rem kunnen reageren op grapjes, ik wil niet steeds "Huh, wat zeg je" roepen, ik wil geen genante blunders meer maken, ik wil in een lawaaierig café gesprekken kunnen volgen, ik wil me niet buitengesloten voelen, ik wil HOREN.
Kom maar op met die pil!!
21 opmerkingen:
Zo is dat en die mis(s)praat is waarschijnlijk voor de stemmers. Reken maar dat de dames voor je in de rij staan! (En ik wil ook zo'n pil, als het ook helpt tegen diabetes)
Waarschijnlijk zijn ze uitgekozen om mee te doen, omdat ze zo'n sociaal wenselijk antwoord uit hun strot kunnen krijgen.
Ik wou dat er zo'n pil was. Mijn moeder is slechthorend en ik herken je verhaal compleet: het erbij hangen, niet spontaan reageren, verkeerde antwoorden geven....
En wat is dat nou voor opmerking: je kan er niets aan veranderen, dus accepteer het nou maar??
Ik wou dat ik je kon helpen, maar zo´n pil moet nog uitgevonden worden helaas. Ik heb vanaf mijn geboorte ernstige lactose intolerantie. En dan krijg je ook te horen: ach je weet niet beter etc. Maar het is en blijft vervelend (Goed natuurlijk niet zo vervelend als niet kunnen horen).
Ik kan het me voorstellen! Het lijkt me hartstikke vervelend! Zal ik die vriendin van me die medicijnen studeert eens even lief aankijken of ze zich misschien toch zal specialiseren als oorarts en dan zo'n pilletje kan gaan maken? Ken nog wel een paar mensen die m graag zouden nemen.
Die tekst stond vast op de autocue van de Missen.
Nou.. ik had een (helaas te jong overleden) vriendin, die met een handicap geboren was en altijd in een rolstoel gezeten heeft. Als er één ding was, wat ze graag wilde, dan was dat kunnen lopen. Ze droomde er af en toe zelfs van!
En zo ken ik nog een aantal mensen met een beperking, maar ik heb er nog nooit eentje horen zeggen, dat ze er rijker door zijn geworden of er iets van geleerd hebben.
voor zover ik kan oordelen heb ik geen handicap...of het moet mijn grote mond zijn... ik weet wel wat uitsluiting bij mensen(kinderen) doet... niet al deze mensen(kinderen) hebben een handicap... ze voelen zich vaak uitgesloten. In dat gevoel zit altijd een kern van waarheid maar toch leer ik ze te adviseren. Je ergens bij betrokken voelen of niet, ligt ook voor een deel aan je gevoel. ;)
Lijkt me idd heel vervelend. Ik kan de reactie van de missen ook niet echt begrijpen. Kan best dat je handicap je waardevolle dingen (inzichten enzo) heeft opgeleverd, maar dan nóg.. Ik zou die wonderpil wel nemen denk ik..
Je hoort misschien niet 100% maar je schrijft des te beter. Je hebt wat mij betreft een van de betere logs in de stille virtuele wereld.
Ik geloof er ook geen reet van, dat gehandicapten hun handicap niet zouden willen inleveren. Het zou mooi zijn, als het wel zo was, maar volgens mij wil iederen kunnen lopen, typen, kniebuigingen maken, muziek horen en schilderijen bekijken.
Kortom, als je niet goed hoort, lijkt me dat super kut.
@Petra: Ik kan me ook niet echt voorstellen dat ze het werkelijk meende...
Een gecombineerde pil met een breed spectrum, zoals ze zeggen, dat lijkt me wel wat :-) (Diabetes én slechthorendheid!)
@Esther: Ja, dat is echt zo'n kulopmerking.
Ik wilde bijna zeggen: 'leuk dat je moeder ook slechthorend is' :-) Hahaa. Maar je begrijpt me wel.
@Hette: Voor jou is die lactoseintolerantie heel vervelend. Je wordt ook beperkt in je dagelijkse doen en laten. Geen reden om dat te bagatelliseren! Kon je maar gewoon een lekker glas melk of karnemelk drinken...
@Merel: Het zou haar vast een Nobelprijs opleveren! En natuurlijk de blijdschap en dankbaarheid van alle slechthorenden! Ik wil wel als proefkonijn fungeren :-)
@Helen: Volgens mij heeft iedere gehandicapte wel een soort van kwaadheid over zijn handicap. Ik vraag me ook regelmatig af: waarom ík!!! Het is dan wel niet levensbedreigend, maar wel verdomde irritant :-(
@Pascha: Het is niet zo dat mensen mij uitsluiten. Het is mijn eigen gevoel er niet helemaal bij te horen omdat ik niet alles versta wat er gezegd wordt. Gelukkig is er in mijn vrienden en kennissenkring nog nooit een geweest die er lelijk over deed. Toch kom ik niet van dat gevoel af...
@Es: Ik zou me alleen kunnen voorstellen dat het doodeng is als je ineens kunt lopen en je zat tot dusver in een rolstoel. Je kent de wereld alleen vanuit die rolstoel. Maar toch kan ik me niet voorstellen dat een rolstoeler niet af en toe met afgunst kijkt naar een valide persoon.
@Erik: Juist dankzij mijn slechthorendheid voel ik me zo thuis in de stille virtuele wereld. (Mooi gezegd van je!) Voor slechthorenden is dit een geweldig medium!
Bedankt voor je compliment! *bloost verlegen*
@CeeBee: Dat heb je goed gezegd. Het is SUPERKUT!! En ook superkut voor alle mensen met een beperking.
@Hanscke: Ja, ik kan niet echt zeggen dat ik blij ben met mijn handicap.
Hier op internet kan ik wel alles goed 'verstaan'. Hoera! En ad rem hoef je al niet eens te zijn hier :-) Er zit ook een deleteknop en backspaceknop op de computer :-)
Zo kan ik niet ruiken, toen ik vijf a zes jaar was kreeg ik een virus dat mijn reuk zenuwen aantaste (zenuwen herstellen nauwelijks tot niet) dus ik heb ook een onzichtbare handicap, en moet er ook mee leren leven, maar wordt er ook dagelijks mee geconfroteerd!!
Als ik zeg dat ik niet kan ruiken tegen mensen, zeggen ze Oh das raar........met andere woorden ik ben raar!!! ;-S
@SM: Als je niks ruikt, proef je ook bijna niks... Zonde zeg. Wel goed voor de lijn... ;-)
Ja, als ik je verhaal lees en ook de 'comments', gaat er van alles door me hoofd: heel erg vervelend dat jij slechthorend bent, dat beïnvloed je gehele leven op elk moment! Voor de klas doe ik alles met mijn oren en ogen.
Die missverkiezing gaat om uiterlijk, dus om zichtbare handicaps m.i. Misschien haalt een pil wel het gehele leven van zo iemand overhoop, psychische problemen daardoor zijn toch ook niet te versmaden
Het lijkt me heel erg om niet te kunnen horen, om van alles te missen en vooral om niet goed van muziek te kunnen genieten. Ik als grote muziekliefhebber kan me vooral dat laatste niet voorstellen. En natuurlijk zijn er nog ergere handicaps, maar daar heb jij inderdaad niets aan. Dit is gewoon heel naar!
@Erika: Ook qua beroepskeuze heeft het mijn leven beïnvloed, ik zou bijvoorbeeld nooit voor de klas kunnen staan (niet dat ik dat zou willen, hoor, maar toch...) Ik had wel verder gewild in de muziek, maar dat ging natuurlijk ook niet. Ik kan wel leuk dwarsfluitspelen (gelukkig hebben mijn ouders mij ondanks mijn doofheid op muziekles gedaan), maar meer dan amateuristisch gebroddel zal het nooit worden. Je hebt daar nou eenmaal een zuiver gehoor voor nodig.
@She: Ik geniet ook van muziek, maar songteksten gaan volledig aan mij voorbij. Tenzij ik het geschreven heb zien staan natuurlijk.
Voor iedereen is zijn eigen handicap het ergste! Ik haat het als mensen zeggen: wees blij dat je niet blind ben. Soms denk ik juist, wás ik maar blind. Da's minder erg dan doof. Hmm... nou ja :-) Je snapt me wel.
Nee, dat wist ik niet, dat je slechthorend was. Een mooi schrijfsel, dat weet ik wel.
@Wiro: Ik heb er wel eens over gelogd, maar dat staat allemaal in het archief ;-) Ach ja, het hoort bij me, leuk of niet leuk. Niet leuk eigenlijk.
Goentah, ik wist het ook niet. Van mij mag je best in opstand komen want, aangeboren of niet, door deze handicap raak je geisoleerd.
@Gerard: Dat heb je goed gezien. En dat voor een goedhorende! Geïsoleerd. Precies, dat is het juiste woord.
Een reactie posten