Wie kent niet het verhaal van het oude dametje en de kat en de boom? Het vrouwtje steeds nerveuzer roepend onderaan de boom en het katje steeds harder miauwend bovenin die boom. De hele buurt er gniffelend om heen.Of het verhaal van de brandweer die met groot materieel moet uitrukken om een kat uit een boom te halen? Stoere mannen op hoge ladders om een zielig katje te redden… En dan het happy end als de kat eindelijk veilig beneden is. ‘Alstublieft, mevrouwtje.’
Volgens mij kent iedereen dit soort verhalen.
Vanavond was ik zo’n soort dametje. Het was wel geen boom waarin de kat zat, en ik ben niet echt een oud dametje, maar voor de rest waren er veel overeenkomsten.
Het was het drie verdiepingen tellende appartementsgebouw in aanbouw naast mijn huis waarin mijn kat zat. Hard en zielig miauwend en steeds maar weer pogingen wagend er af te springen. Maar ze deed het niet. Ik liep van de ene hoek van het gebouw naar de andere, en ze bleef me al miauwend volgen. Balancerend op het randje, maar springen… ho maar. ‘Suf beest, spring dan toch!’
Heel even heb ik overwogen de brandweer te bellen. Maar nee, ik dacht aan mijn reputatie, en deed het maar niet.
Ik heb het creatief opgelost, al zeg ik zelf. Met de losse onderdelen van een niet meer in gebruik zijnde hoogslaper, heb ik een brug gemaakt van de bovenkant van het bouwhek naar de eerste verdieping van het gebouw. Goddank, ze snapte het. Pootje voor pootje kwam ze over de balk naar me toe geschuifeld en liet zich gewillig door me vastpakken zodra ze binnen grijpafstand was.
Jezusmina, wat een soap.
En het eerste wat ze deed toen ze binnen was? ETEN! Grrr...
29 opmerkingen:
Hehehe :D Wat zijn ze ook stom soms. *heeft ook dergelijke verhalen* :)
@Es: Ik heb wel een uur buiten staan roepen, en gerammeld met snoepjes etc etc, maar ze durfde echt niet...
Ik zit nu nog bij te komen! En Kip?? Ligt heerlijk te slapen! Sjonge zeg! En dat alles rond de klok van middernacht! Ik wilde nog wel vroeg naar bed... :-(
Je had juist de brandweer moeten bellen! Was er zo'n stoere brandweerman gekomen!
Wat zijn die katten dan eigenlijk een stel mutsen hé! Wel erin klimmen, maar als ze er dan uitmoeten............
Gelukkig is die van mij helemaal niet uithuizig ;-)
Hij springt wel op de hoge kast en net zo makkelijk er weer af.
ondankbaar beessie. kreeg je niet eens een kopje?
@BB: Dat riep ik nou ook steeds naar haar: je bent er ook zelf op geklommen, muts!!
En eerlijk gezegd dacht ik meer aan de gepeperde rekening die ik van de brandweer zou krijgen, dan aan een stoere brandweerman die Kip zou komen redden :-)
@Helen: Op dit soort momenten zou ik ook wensen dat die van mij niet naar buiten kwamen. Scheelt een hoop gedoe!
@Wies: Toen ik haar eindelijk vastpakte, bleef ze wel als een soort boomkikker aan mij kleven. Best aandoenlijk! Maar eenmaal thuis worstelde ze zich weer los. 't Is wat.
Mooie foto van de reddingsactie...
@Paul: De kat lijkt op de mijne, maar verder was de werkelijkheid anders. De boom was een gebouw en de ladder was een balk.
(Ben je nu blij dat de wordverification af staat? :-) )
@Hanscke: Ik stond er inderdaad heel charmant bij :-)
Overigens had ik liever op dat tijdstip van de avond in bed gelegen zoals ik van plan was...
Hahahaha, ik ben blij dat ik Pritt alleen maar uit de krabpaal heb hoeven te redden. Toen hij 3 maanden was, had hij opeens ontdekt dat hij tot aan het derde plankje kon klimmen, maar vervolgens wist hij niet hoe hij er uit moest komen. En ik maar roepen dat katten intelligente wezens zijn...zucht....
Stank voor dank dus hahaha. Van je huisdier moet je het maar hebben. Creatief opgelost trouwens! Daar mag je trots op zijn!
@Esther: Laat ik nou ook (tot gisteravond) gedacht hebben dat katten slim waren.
Vanmorgen, toen mijn monstertjes weer naar buiten gingen, heb ik ze op het hart gedrukt níet weer in het gebouw te komen :-)
@Hette: Ik kon niet dicht bij het gebouw komen, omdat dat hek er dus om stond. Overal hermetisch af gesloten. Er overheen klimmen (met behulp van een trapje of zo) was geen optie, want dan had ik niet terug gekund. Ik vond het ook wel een slimme oplossing van mezelf. Het was nog een hele toer, hoor! Het hek is minstens 2 meter hoog...
Held!! Wat schattig dat ze zich zo tegen je aandrukte. Ik kan haar alleen maar gelijk geven dat ze meteen begon te eten na dit spannende avontuur: troostvoer! =:~)
@Marijne: Ik voelde me inderdaad best heldaftig toen het hele avontuur achter de rug was :-)
Wie weet hoelang ze al in dat gebouw gezeten had. Ze glipte naar buiten toen ik rond half 9 een wijntje ging drinken bij een vriendin in de buurt en toen ik om half 12 thuis kwam en haar binnen riep, hoorde ik keihard gemiauw. Het duurde even voor ik door had waar ze zat... Het arme, domme beest! En arme ik, want ik heb zeker anderhalf uur staan modderen. Ze had eigenlijk dus best een hapje verdiend :-)
Leuk zulke waaghalzen, en maar stoer naar bovenklimmen...
Maar die brandweer bellen was niet zo'n slechte tip. Maar dan wel anoniem, vanuit een telefooncel. Dan zal die gepeperde rekening ook wel achterwege blijven.
En terwijl de held op witte sokjes lekker ligt te slapen, lig jij nog even na te bibberen.
@Hihi, 't lijkt of je m'n kat kent. Ze heeft inderdaad witte sokjes en is de onschuld zelve:-)
Waar vind ik in godsnaam een telefooncel trouwens... Volgens mij staat er zelfs op het station geen!
Natuurlijk! Eerst eten! Ze riep toch niet voor niets om aandacht?? ;-)
Goed gedaan! Ze is je eeuwig dankbaar. Wat een leuke fot van die kat die pootje voor pootje naar beneden loopt.
@Wiro: Nietus! Ze was gewoon heel zielig... :-) Maar je zou zomaar gelijk kunnen hebben, hahaa!
@Pollie: Ik heb eigenlijk geen idee wat katten denken, en of ze zich zoiets nog lang blijven herinneren. Ik wil het wel graag geloven dat ze me eeuwig dankbaar is :-)
En mijn kat liep net als de kat op de foto pootje voor pootje de plank af. Je zag haar denken: is het wel veilig?? Het was best grappig, achteraf.
De schrik van iedere kattenliefhebber, maar je hebt het overleefd. Als je denkt dat ze er van leren, ho maar. Maar je bent een echte MacGyver door het zo creatief op te lossen. Hulde!
@Freckles: Eigenlijk had ik het haar zelf moeten laten oplossen, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen haar de nacht op dat gebouw te laten zitten....
En precies, ik heb mezelf wel eens eerder vergeleken met MacGyver wat betreft de katten, hahaa! Nu weer :-)
Wat een verhaal! Het wordt in ieder geval nooit saai als je huisdieren hebt! En inderdaad creatief opgelost, petje af.
@She: Mijn brein werkte op volle toeren! Ik had liever gehad dat ze wat minder avontuurlijk waren... Dan had ik meer nachtrust gehad ook.
Wij hebben ook zo'n poes, alleen is onze boom veel lager (gelukkig) Daar ligt ie dan prachtig bovenop, als in een soort nestje, 'k ga meteen op zoek naar een foto...
Zo gaat dat Goentah, terwijl jij nog uren ligt na te shaken, heeft de kat haar buik volgegeten en ligt ze lekker te slapen. En heeft ze ervan geleerd?
De volgende keer moet je haar weer redden.
@Erika: Ik mag aannemen dat ie er zelf af kan komen. Grappig hoe katten hun lievelingsplekjes uitzoeken!
@Gerard: En nu is haar zus al de hele dag uithuizig, ik heb haar maar één keertje even voorbij zien lopen vanmiddag.. Ze heeft heel wat buien op haar kop gekregen, en ik begin me nu toch serieus zorgen te maken. Zodadelijk even het gebouw checken... :-(
Sturen stoere brandweermannen rekeningen na het redden van een lief onschuldig katje uit een boom? Dan is jouw oplossing wel beter!
hahahaha...goed opgelost! en wat een dankbare poes!
Een reactie posten