En inderdaad, de boze heks kwam vanmiddag naar de apotheek.Vanuit het kantoortje zag ik hoe ze uit haar auto stapte. Het klamme zweet brak me al uit, terwijl ik in feite niets te vrezen had.
Ze bleef lang rommelen bij de achterbak van haar auto om iets te pakken. Mijn collega’s grapten al dat ze vast en zeker een enorme bos bloemen tevoorschijn zou toveren voor mij.
Het was geen bos bloemen, maar wel iets anders. Voor mij. Ze overhandigde het aan de collega die haar te woord stond. Vanmorgen was al besloten dat een andere collega haar zou helpen, en niet ik. Het moest geen persoonlijke zaak worden, vond de apotheker, ook al wilde zij mij wel persé persoonlijk spreken. Van hem hoefde en mocht ik niet op haar bevelen in gaan.
Ik heb haar dus verplicht vermeden vanmiddag, maar ik kreeg wel wat van haar. Een stekelbolletje, een soort zaad van iets uit de natuur, een vrucht of zo. Ze vroeg mijn collega een berichtje aan mij door te geven: of we alle stekeligheden tussen ons maar zouden begraven, zodat we elkaar weer recht in de ogen kunnen kijken. En of mijn collega die boodschap maar aan mij door wilde geven, met het bijbehorende stekelbolletje als symbool van begraven stekeligheden. Ze bood zelfs haar excuses aan voor haar gedrag, máár... ze verwacht ook excuses van mij. Natuurlijk viel mijn mond open toen ik dat hoorde. Ik?? Excuses?? Het was háár intimiderende gedrag. Háár gemanipuleer. Háár machtsspelletje. Háár stekeligheden. Het is en blijft een naar mens. Altijd het laatste woord willen hebben.
Laat ik het positieve er maar van inzien. Ze heeft een stap gezet. Ook al is het nog wel tandenknarsend onrechtvaardig, voor haar doen is het heel wat. Ze heeft er over nagedacht. Iets willen doen om het te verzachten, om het goed te maken. Heel misschien was ze wel een beetje bang dat ze een andere apotheek zou moeten zoeken, en was het eigenbelang. Ik weet het niet.
Haar recept is nog niet compleet, maandag wordt het restant geleverd en kan ze het komen ophalen. Dan ga ik haar wél helpen heb ik besloten. Ik ga haar recht in de ogen kijken. Wat ik ga zeggen, weet ik nog niet precies. Daar moet ik nog over nadenken.
Soms is het nodig wat water bij de wijn te doen. In de antroposofie en de homeopathie geldt: hoe groter de verdunning (of: hoe hoger de potentie), des te beter is de werking. Laat ik dat principe maar aanhouden.
19 opmerkingen:
Dat klinkt inderdaad als een hele grote stap voor haar! Ze zat er blijkbaar ook mee. Je weet vast wel iets aardigs te bedenken om maandag tegen haar te zeggen zonder dat je je excuses aanbiedt. Want dat lijkt mij ook niet nodig. Maar zo'n eerste stap verdient wel een beloning (ook al heeft ze zelf deze situatie gecreëerd).
Dat zal ongetwijfeld een hoop van haar gevergd hebben, maar wel mooi dat het zo weer een beetje goed komt. Je excuses aanbieden zou ik niet doen, maar op het moment zelf weet je vast wel het juiste te zeggen.
Jeetje. Toch een heel andere afloop dan je zou verwachten. Tja, ik zou inderdaad maar wat water bij de wijn doen, ookal ben je het niet helemaal met haar eens. Maar excuses aanbieden moet je niet doen. Je zou bv. wel kunnen zeggen dat het je het jammer vindt hoe het gelopen is. Zoiets misschien?
Zoiets lijkt me ook het beste: maar ik zou in geen geval mijn excuses aanbieden. Je hebt tenslotte geen fout gemaakt toch? Ben heel benieuwd hoe het gaat maandag! Gelukkig kun je van het weekend nadenken over hoe je haar gaat benaderen maandag.
Misschien gewoon zeggen dat je er geen woorden meer aan vuil wil maken en dat je hoopt dat het in het vervolg leuker zal gaan.
@She: Ik denk dat ze zich geneerde voor haar gedrag. Hoe ze briesend weer terug kwam en zelfs de apotheker de huid vol schold. Ik waardeer haar eerste zet. En ik zal er ook zeker op terug komen!
@Es: Voor haar was dit inderdaad heel bijzonder, ze eist altijd van alles zonder met wie dan ook rekening te houden. Een echt empathisch persoon zal ze nooit worden, vrees ik, dit was het aardigste wat ik tot nu toe van haar gezien heb...
@Mo: Ik ga er zeker geen welles-nietes-spelletje van maken. Dat lost niks op, en voor je het weet ben je weer terug bij af.
Wat jij suggereert is een goede opening tot een gesprek met haar. Ik wil het eigenlijk maar kort houden, aardig vind ik haar nog steeds niet.
@BB: Ik heb geen fout gemaakt, behalve haar aangesproken op haar gedrag. Dat kwam blijkbaar hard aan. Ze denkt zich veel te kunnen veroorloven, en waarschijnlijk krijgt ze niet veel tegengas. Zo'n type is het wel.
@Moniekie: Een paar woorden zal ik er wel aan vuil moeten maken, maar niet te veel. Echt leuker zal het nooit worden, dat is net als bij de belastingen :-)
Toch kan ik wel wat emapthie voor haar opbrengen, want ze heeft natuurlijk allerlei kwaaltjes... (anders kwam ze niet wekelijks bij ons, hahaa!)
Gaat dat water bij de wijn doen dan niet helemaal tegen je eigen geloof in? Voor je werk zul je toch zijn opgeleid met het dogma van medicijnen, en met dat dogma is de werking van homeopathische middelen nog niet aangetoond. Hoe zie jij dat?
Tja, misschien moet ze eens echte medicijnen gaan gebruiken, dan hoeft ze niet zo vaak meer langs te komen. Ik geloof namelijk echt niet in homeopathische middelen. Wel in fytotherapie, dat zijn gewoon natuurlijke producten waarvan wij een groot deel namaken in de farmaceutische industrie.
Wat heb je met het stekelbolletje gedaan? Uitkijken hoor, voor je het weet heb je een lelijke boom in de tuin ;).
Zelfs de apotheker de huid vol schelden, dat vind ik wel heel heel erg extreem. En nu verwacht ze ook nog dat jij excuses aanbiedt. Nou ja.
Laat het je weekend niet vergallen hoor! Succes maandag!! Ik zal voor je duimen!
Misschien iets in de trant van: "Als het geen ik heb gezegd verkeerd bij u gevallen is, dan vind ik dat vervelend"... Dan houd je de eer aan jezelf, geef je haar wat ruimte en bied je niet je excuus aan (volgens mij)
wat sneu dat ze van je eist dat ook jij je excuses aaanbiedt. dat haalt haar excuses ook onderuit
@Moniq: Ik geloof niet in het principe van potentiëren. Eerlijk gezegd geloof ik zelfs niet in homeopathie en antroposofie, al geldt dat niet voor alle middeltjes. Een beetje dubbel, hè? Ik moet er wel open voor staan, omdat een heel groot gedeelte van de 'medicijnen' die om gaan in onze apotheek tot dit soort middelen behoren. Toch denk ik er het mijne van...
In water bij de wijn doen, in figuurlijke zin, geloof ik wel :-)
@Esther: Het valt me op dat de aanhangers van antroposofische en homeopathische middelen héél erg vaak 'geneesmiddelen' komen halen. Als het zou werken zou dat toch niet nodig zijn? :-) Ik denk dat ik net zo als jij denk. Ik ben ook meer van de reguliere geneeskunde.
Het stekelbolletje heb ik in de apotheek achtergelaten: in de prullenbak :-)
@Hette: Ze draaide inderdaad door, en dat was niet zo netjes van haar. Mijn weekend laat ik niet door haar vergallen, maar wel door mijn griepje :-(
@Erika: Zoiets had ik ook in mijn gedachten. Ik wil niet te veel zeggen, want dan heb ik zo weer een conflict. In dit geval dus wel flink water bij de wijn doen, want het is het niet waard.
@Ceebee: Kijk, dat vond ik nou ook. Toen me verteld werd dat ze excuses aan had geboden was ik blij verrast, maar toen me daarna gezegd werd dat ze van mij excuses verwachtte, voelde het als een flinke trap in de rug. Ze snapt het nog steeds niet.
Misschien kan je haar wat valeriaan en sint janskruid aanraden als ze maandag weer komt?
; )
@Johanna: Je hoeft deze mevrouw niks aan te raden, ze WEET ALLES :-) Stel je voor zeg, háár een advies geven... Ze zou je meewarig aankijken! 'Ach meisje, bemoei jij je nou niet met zaken waar je geen verstand van hebt.' Ik hoor het haar al zeggen!
Dat bolletje zou ik weggooien. In ieder geval is het inderdaad al heel wat dat ze haar verontschuldiging aanbied.
Ik heb respect voor haar oplossing, als ik eerlijk ben. Wat ik een beetje begrijp over haar, moet dit een enorme stap voor haar zijn geweest. Ze heeft het ws. voor zichzelf dragelijk gemaakt door ook excuses van jou te vragen. Ik zou haar bedanken voor haar excuses en orginele geste met het stekelbolletje en idd zeggen dat het niet mijn bedoeling was om haar te kwetsen.
@Pollie: Ik had het bolletje vrijdag al in de prullenbak gegooid, maar een collega heeft het er vandaag weer uitgehaald (prullenbakken waren nog niet geleegd). Nadat alle collega's die er vrijdag niet waren het verhaal + bolletje gehoord en gezien hebben, heb ik het bolletje weer teruggemikt in de prullenbak :-)
@Xeanette: Ik haal zeker dat stekelbolletje aan, want ze heeft er duidelijk over na gedacht hoe ze het moest brengen. Op zich best een mooi gebaar, dit symbolische cadeautje.
Ik weet niet precies hoe de confrontatie zal lopen (ze was er vandaag niet!!!) maar één ding weet ik wel: ik ga niet met haar in discussie, ook al moet ik dingen slikken waar ik het niet mee eens ben. Ik stel me gewoon dienstbaar op, en klaar.
Mag je haar receptje niet 'per ongeluk' met een stripje laxeerpillen verwisselen? ;-)
@MP: En dan nóg een aanklacht en schadeclaim krijgen zeker... Lijkt me niet zo'n best idee.
Een reactie posten