Heel af en toe word ik geconfronteerd met mijn slechte eigenschappen. Niet dat ik er veel heb, nee, echt niet. Het zijn maar een paar kleine mankementjes. Kleine onvolkomenheden. Daar gaat dit logje ook niet over. De lijst zou waarschijnlijk te lang worden...Vanmorgen confronteerde een van mijn collega’s me met een van mijn slechte eigenschappen.
“Jij oordeelt altijd veel te snel!”
Ik was er even stil van. Ze sloeg ontzettend de spijker op de kop. Ik oordeel inderdaad veel te snel, maar probeer dat niet zo te laten merken. Dat lukt niet altijd, en er floept wel eens wat uit wat ik beter niet had kunnen zeggen. Gelukkig kan ik van mezelf wel zeggen dat ik nooit te beroerd ben om mijn oordeel of mening bij te stellen als blijkt dat ik het mis heb.
Het gekke is dat ik zelf een grote hekel heb aan vooringenomen mensen. Aan intolerantie. Ik wil niet zo zijn! En toch... ja, ik betrap mezelf af en toe op vooringenomenheid.
Vanmorgen kwakte een bezorger van een pakketdienst een groot aantal dozen op de balie, zonder goedemorgen te zeggen of te vragen waar hij het neer kon zetten. Het werd pardoes op de balie achtergelaten.
Wat een onbeschofte aso, dacht ik meteen, en zei dat ook. Dat was het moment dat mijn collega me corrigeerde. Zij zag dat hij terug keerde, met nog meer zware dozen, zwetend en hijgend onder het gewicht van de bestelling.
“Je moet niet zo snel een oordeel over iemand klaar hebben!”
Het was nog best wel een lekker ding ook, en hij verontschuldigde zich haast voor de zware pakketten die hij bij ons moest afleveren.
“Moet ik ze soms ergens anders neerzetten?”
“Je mag ze wel boven brengen”, antwoordde ik ad rem. Daar moest het uiteindelijk terecht komen. Ik zag mezelf niet echt met al die zware dozen de trap op sjouwen.
Goeiig deed hij wat hem opgedragen was. Wat ik niet wist, was dat een andere collega hem zei de dozen slechts bij de trap neer te zetten. Van haar hoefde hij ze niet naar boven te tillen.
In de veronderstelling dat hij alles naar boven had gebracht, riep ik hem nog enthousiast na: “Bedankt voor het naar boven brengen!” Ik had het gevoel dat ik wat goed te maken had, na mijn eerste, foutieve oordeel over deze leuke, behulpzame man.
De blik die hij me gaf begreep ik niet. Het was een gekwetste blik, de blik van een trouwe hond die een onterechte schop geïncasseerd had.
Het kwartje viel pas toen ik de dozen onderaan de trap zag staan. Aiiiii.
Ik bedoelde het echt zo goed. En nu leek het net of ik hem een sneer na gaf. Helemaal omdat al mijn collega's ongelooflijk in de lach schoten.
Stommerd die ik ben. Af en toe ben ik ook zo onhandig. Maar eerlijk waar, in mijn hart bedoel ik het best goed.
En het was nog wel zo'n leuke man...
18 opmerkingen:
Aiii idd..pijnlijk. Maar je oordeelt ook te hard over jezelf. De tweede keer was gewoon een ongelukkige samenloop van omstandigheden, daar kon jij niks aan doen. Iedereen heeft zijn slechte eigenschappen. En die directheid van je kan ook nog weleens goed van pas komen.
oh dat komt me wel heel bekend voor. ik probeer wat minder een flapuit te zijn, met als gevolg dat ik daarna weer spijt heb dat ik iets niet gezegd heb. de tweede opmerking van jou is idd. niets aan te doen. wel jammer voor die leuke jongen met hondenogen. maar wie weet komt hij de volgende vracht ook weer brengen. kun je extra aardig tegen hem doen. of zou die dat ook weer sarcastisch opvatten??? ;)
Aiiii, maar leuke mannen kunnen wel tegen een stootje!
Zo ben ik ooit aan mijn man gekomen (nu ex) door aardig te zijn en hem anders te behandelen dan de gemiddelde vrouwen chauffeurs benaderen. ;-)
Gelukkig weet je het van jezelf. Kun je er rekening mee houden. Betrap mezelf er ook wel op overigens, maar heb ondertussen (hopelijk) geleerd dat een oordeel er is om bijgesteld te worden. Maar dat is soms erg moeilijk vind ik.
Wie weet leest hij dit en komt alles nog goed.
Kop op, we hebben allemaal wel eens te snel een verkeerd oordeel.
Snel een nieuwe bestelling plaatsen dus!
Erika (ik ben weer even op de boerderij)
Haha, zoiets zou mij ook kunnen overkomen. Hopelijk kun je het goed maken een volgende keer, want het is inderdaad wel een beetje sneu voor die man!
Ik ben eerder een typ die nadenkt alvorens wat te zeggen. Dat heb ik voornamelijk tijdens de debatten in internationale politiek geleerd. Als je er gewoon wat uit flapt word je er altijd op teruggepakt.
@Es: Ergens was het nog wel grappig ook. Ik moest zelf net zo hard lachen als mijn collega's :-)
@Wies: Ik zou hem eerlijk gezegd niet meer herkennen :-)
@Petra: Hij zag er zo zielig uit. Hij bleek aardig te zijn, terwijl ik hem heel anders in geschat had. Aardig en verlegen, als je begrijpt wat ik bedoel.
@SM: Normaal gesproken ben ik aardig tegen iedereen. Gewoon vriendelijk en beleefd. Enne, ik zit niet direct op een chauffeur te wachten. Kan wel handig zijn, dat dan weer wel :-)
@BB: Ja, ik herken het bij mezelf. Eigenlijk is zoiets meteen een vooroordeel. Niet zo'n beste eigenschap..
@Gerard: Wat ik al zei: ik zou hem niet meer herkennen waarschijnlijk, dus echt veel indruk heeft ie niet gemaakt :-)
@Chris aka Erika: Hahaa, er komen dagelijks bestellingen binnen en die worden door veel verschillende bezorgers afgeleverd.
En zo wanhopig ben ik nou ook weer niet :-)
@She: Het was sneu, dat is het goede woord. Wie weet durft ie nooit meer iets af te leveren bij ons :-)
@Hette: Jee wat goed! Jij hebt wel meer goede eigenschappen, ik kan veel van je leren :-) Ik ga maar niet de politiek in. Gelukkig heb ik ook geen aspiraties voor :-)
Meid maak je niet druk, wat je zelf al hebt gezegd: in je hart bedoel je het goed. Soms komt het wat rot je strot uit, maar goed, we zijn allemaal mensen. Ik kan over dat soort situatie meepraten, maar ik maak me er niet zo druk meer om. Het is gebeurt, meer kan ik er niet aan doen. De volgende keer gewoon wat allerter.
Kop op.
@Freckles: 'Rot je strot uit komen' :-) Leuke uitdrukking. Daar ben ik heel sterk in :-) Komt soms wat raar over, maar de meesten weten van wie het komt ;-) Ik zit er niet echt mee, hoor.
Niemand is perfect, Goentah;-)
En anders denk je toch "whatever!" :)
@Helen: Zelfs ik niet :-)
@Hanscke: Nah, geen behoefte aan. Niet echt mijn type :-) Ook al was het een goeierd.
@Penguin: Precies! Ik blunder zo vaak dat ik dat wel móet denken :-)
Het enige dat je kunt doen om het goed te maken, is jezelf voornemen niet meer zo te doen. Als je het verandert, zonder dat die lieverd er iets van zal merken, dan weet je dat je het echt meent met de beslissing.
Als hij zo veel sjouwde, heeft hij vast prachtig opbollende spieren...
@Marijne: Zelfs dat niet, hahaa! Gewoon trouwehondenogen. Verder niks om van wakker te liggen ;-)
Hihi, heb je vast niet nodig ook =;~)
Een reactie posten