Buikdansen en feestdagen

Het is weer december. Naast de maand van de gezelligheid, óók de maand van de verplichtingen. Of zouden het soms gezéllige verplichtingen zijn? Hoe dan ook: het is een drukke maand.
Het sinterklaasfeest is achter de rug. Dat was een opwarmertje voor de feestdagen die nog gaan komen.
Wáár vieren we wát? Er zijn drie dagen te verdelen. En dat is lastig, als je een grote familie hebt die ver uit elkaar woont.
In het verleden was mijn ouderlijk huis altijd het epi-centrum van gezelligheid tijdens de feestdagen in december. Iedereen kwam ‘thuis’. Aanhang en kinderen meegeteld. Het was altijd wel even passen en meten met de ruimte, maar aangezien het een groot huis is, lukte dat altijd.
Nu mijn vader er niet meer is, is dat veranderd. Niet dat we nu minder close zijn, maar we willen mijn moeder niet blijven belasten met een afgeladen huis en veel rompslomp.
De ‘verdeling’ is nu rond, en iedereen is tevreden. Iedereen is ondergebracht. Beide Kerstdagen komt mijn moeder bij mij (de twee alleenstaande vrouwen bij elkaar) en op oudejaarsavond gaan we allemaal naar mijn broer. Feestdagen ‘nieuwe stijl’ dus.
Ook op het werk kwam er een uitnodiging voor een etentje annex gezellige avond. We hoorden het deze week pas. Vrij laat, maar de brand was daar debet aan. Dat soort onverwachte gebeurtenissen verstoren de normale gang van zaken.
Op zich had het mij niks kunnen schelen als het decemberetentje niet door was gegaan: weer een verplichting minder. Verplichte semi-gezelligheid.
Behalve eten, gaan we buikdansen. Ja heus: BUIKDANSEN! Er komt een echte buikdanseres, en het is de bedoeling dat zij ons de kneepjes van het buikdansen gaat bij brengen. Ik zie het al voor me: al die vrouwen die met stramme heupen hun vetkwabjes rond de navel moeten laten schudden. Het zal wel weer een heel gegiechel en gegiebel worden. Dat heb je zo, met een hoop vrouwen bij elkaar.
Vorig jaar was de activiteit voor het Kerstdiner een stadswandeling onder leiding van een echte stadsgids. Heel interessant, maar ik herinner me vooral mijn tot op het bot toe verkleumde voeten in mijn hooggehakte nette laarzen. Stom dat ik die aan had gedaan, maar ja, als je uit eten gaat, wil je je een beetje netjes en leuk kleden…. Het was een zeer koude avond, en ondanks de vele wijn die ik daarna gedronken heb, ben ik niet meer echt warm geworden.
Nu zullen we geen last hebben van onderkoeling, eerder het tegenovergestelde!
Als ze maar niet verwachten dat we allemaal naveltruitjes aan gaan doen. De vetkwabjes van de Sinterklaas-zoetigheid zijn er nog niet af. Of is dat een pré bij buikdansen??