dinsdag, december 19, 2006

Zó aandoenlijk...

Het is grappig te zien hoe mijn katten steeds nieuwe lievelingsplekjes vinden om te slapen. De all-time-favourite plekjes blijven in trek. Die zijn in alle omstandigheden goed voor een paar uur slaap.
Zo heeft Kip een paar dagen lang op mijn muts geslapen, die op de eettafel lag. Ik vond het zo schattig te zien, dat ik het haar niet verbood, alhoewel de tafel natuurlijk absoluut no-go-area is. Het was het zo aandoenlijk dat ik die muts daar een paar dagen heb laten liggen. Zo’n volwassen kat op zo’n klein mutsje, geen gezicht. Tot het weer eens regende en ik hem op wilde. Nu ligt mijn muts weer op de kapstok, en ziet Kip geen reden meer om op tafel te komen.
Vanavond zag ik weer zo iets schattigs. Ik had er een foto van moeten maken. Kip lag in het kleine bakje, weer op tafel (...) waar ik de post van mijn dochters bewaar. Het zag er helemaal niet comfortabel uit, maar zij dacht daar anders over. Af en toe ging ze verliggen, waardoor het Marokkaanse theeserviesje wat op tafel staat, flink heen en weer schudde. Het bakje was echt te klein voor haar, maar zij vond het geweldig.
Jim’s favoriete plek is mijn schoot of mijn bureaustoel. U raadt al hoe ik meestal zit: op het puntje van de stoel, of in een ongemakkelijke houding omdat ik me niet wil bewegen. Ik vind het veel te gezellig met haar op schoot. Op dit moment ligt ze weer pontificaal achter me, opgerold als een egeltje. Daar zit ik graag wat ongemakkelijk voor. Als ik eerder op de stoel zit dan zij, springt ze gewoon achter me en wringt zich op zo’n manier tussen mij en de rugleuning, dat ik vanzelf naar het puntje van de stoel verschuif.
Een wasmand met was er in, schoon of vuil, dat maakt de dames niets uit, is ook onweerstaanbaar. Ik laat zelfs vaak iets in de wasmand liggen als ik hem leeggeruimd heb. Een lekker wollig vest of zo. Ach ja, je moet wat voor je katten over hebben.
En dan de vensterbank. Warm door de verwarming eronder. Eigenlijk is het vrije stukje vensterbank net te klein voor twee katten, maar het lukt ze. Half op elkaar liggen ze daar heerlijk te snorren.
Heerlijk om ze te observeren als ze weer eens een nieuw plekje uitgevonden hebben. Altijd óp iets. Of ín iets. Hoogst ongemakkelijk om te zien.
Gekke, rare, lieve beesten, die katten van me.

20 opmerkingen:

Anoniem zei

Een kattenlogje! :)

Dat van die bureaustoel is erg herkenbaar (barney). En Loen ligt de laatste tijd graag achterin het tv meubel (zo'n heel klein/laag gedeelte waar je een dvdspeler in kunt plaatsen). En het lukt m notabene ook nog de spulletjes vooraan netjes op hun plek te laten liggen.
Pi heeft een wasbakfetisj. Vreselijk irri omdat de wasbak dus steeds onder de kattenharen zit en ik dat ding blijf schoonmaken, maar hij vindt het zo leuk daar... :)

Minka haar loungekussen en mand vinden ze ook erg leuk. Gevolg is dat M. ze niet durft weg te sturen en zelf op de vloer ligt :P (en dan grijp ik wel in).

Ik moet trouwens nog ergens een foto hebben van Pi in het vergiet.


Ze krijgen gewoon alles voor elkaar!

Anoniem zei

Mijn katten slapen graag in de hangmandjes die aan de verwarming hangen: zeker als die aanstaat. Ik heb er drie hangen en daar liggen dan zes katten in de te slapen. Bovenop de boekenkast liggen ze ook graag en boven op mijn studeerkamer staat een oud Ikeabankje waar ze ook heelrijk liggen te pitten. Morten (dat is de oudste) ligt het liefst languit op de vensterbank, zodat iedereen die voorbij komt hem goed kan bekijken.

Anoniem zei

De kinderen hebben een speelhuisje in de kamer staan, daar ligt een kussentje in en daar ligt ze lekker in te slapen. Voorlopig blijft dat huisje staan.

Erik zei

Gelukkig springen onze honden niet op tafel. :)

Anoniem zei

Niets kan zo ongelofelijk serieus en efficient lui zijn als een kat....

Anoniem zei

Ik heb het idee dat ze niet meer zo ondeugend zijn als in het begin!

Anoniem zei

Wat hebben ze toch een luizenleven! En wij maar ploeteren.

Anoniem zei

Met katten blijf je lachen. Mijn ouders hebben 1 exemplaar, illegaal uit Leipzig meegenomen en dat is echt een prinsesje hoor. Wordt megaverwend (niet goed ik weet het) en mag heel veel.
Behalve de kerstboom omvergooien natuurlijk. En op tafel uit de melk slurpen natuurlijk.
Ja je blijft lachen.

Anoniem zei

Heb niks met katten, maar dit klinkt wel erg zoet.

Gonda zei

@Es: Ja, het moest er weer eens van komen: een kattenlogje :-) Die beesten maken me blij, hun gekke gedrag, hun aanhankelijkheid, hun eigenzinnigheid. Jij weet daar ook alles van!

@BB: Ik heb ook van die kattenmandjes, en eerst had ik ze aan de verwarming in de woonkamer. Maar toen ik nieuwe kozijnen en ook vensterbanken kreeg, pasten die mandjes er niet meer tussen. Nu heb ik ze aan de radiator in de hal hangen, maar aangezien ik die radiator nooit aan heb, liggen ze er ook niet meer... Ik kan ze dus net zo goed weg halen.

@Pascal: Ik hoor het al, ook bij jou is de kat al de baas in huis :-)

@Erik: Oef! Nee, daar wil je niet aan denken:-) Ik had overigens ook wel tig logjes over mijn hond kunnen schrijven, als hij nog leefde... Alweer 1,5 jaar dood :-(

@Penguin: Als ik na mijn dood terug mag komen als dier, wil ik een kat worden. De hele dag luieren!

@Petra: Ze zijn nu een jaar oud, dus het superondeugende is er af, maar toch hebben ze af en toe hun buien. Soms erg komisch, soms verdomde irritant...

@Gerard: Ik wil ook een kat zijn! Geen zorgen aan je kop, je natje en droogje op z'n tijd, en slapen waar en wanneer je maar wil. Ik zou haast jaloers op ze worden!

@Hette: Ik herken het, ik heb hier ook 2 van die koninginnen :-) Een kerstboom heb ik dit jaar niet, volgens mij zou die ook onweerstaanbaar aantrekkelijk zijn voor mijn twee monsters...

@Hanscke: Daarom heb ik ook katten genomen na het overlijden van mijn hond. Je bent nooit alleen en ze geven me inderdaad echt een thuisgevoel. Ik praat tegen ze :-) Ssst, niet verder vertellen, hoor.

@Casper: Dat dacht ik ook, voor ik katten had. Maar het zijn gewoon een soort honden, alleen wat kleiner. En je hoeft niet met ze uit. Ze luisteren overigens naar hetzelfde fluitje als waarmee ik mijn hond altijd riep. Ik voed ze gewoon als hond op :-) Ik vind dat ik het erg getroffen heb met mijn katten, ze geven me veel liefde en gezelligheid.

Anoniem zei

Mmh, ik vind het er verdacht veel op lijken dat die stiekemerd àlle voorwerpen op tafel zou aangrijpen om op of in te liggen, alleen maar omdat ze dan op die verboden tafel kan liggen. Niets is zo fijn als een plek waar je niet mag zijn, toch? =:~) Katten zijn geweldig.

Anoniem zei

Huisdieren zijn zo schattig. Ik had er wel graag foto's van willen zien!

Gonda zei

@Marijne: Je wilt mijn schatjes er toch niet van beschuldigen dat ze het expres doen?! Tsss :-) Ja, ik weet het, ik ben niet erg consequent. Maar ja, ik kan ze niet weerstaan... Volgens mij weten ze dat!

@She: Op dat soort momenten heb ik de camera nooit grijpklaar. Ik had je graag willen laten zien hoe Kip in dat kleine bakje lag :-) Zo lief.

Anoniem zei

Hoe gaat het nu met Jim? Kan ze alweer rennen enzo?

Gonda zei

@Es: Ze blijft mank lopen, en je ziet van de buitenkant dat haar heupgewricht een beetje raar is. Het staat scheef. Maar ze rent en springt er mee, en gaat weer lekker naar buiten. Ze kan zich weer redden. Binnenkort moet ik voor de jaarlijkse kattenprik naar de dierenarts, en dan zal ik er even naar laten kijken.

Anoniem zei

Gefeliciteerd met je 300ste logje!! Toepasselijk dat dit logje over je katten gaat =:~)

Gonda zei

@Marijne: Ik wilde het bescheiden en stilletjes vieren, niet te veel confetti etc :-) Bij de 500 geef ik een GROOT feest, hahaa! Als ik dan nog log, tenminste.

Anoniem zei

??? Tuurlijk wel! Doe niet zo eng.
'blaast toch maar even op toetertje'

Gonda zei

@Marijne: *springt geschrokken opzij, auww dat deed zeer aan de oren*
Ok, ok, ik hou het nog wel even vol dan :-)

Anoniem zei

Jammer dat ze er nog wel last van heeft.. maar goed om te horen ze wel weer vanalles kan :)
Al met al is ze er wel aardig van af gekomen, geloof ik.