Een week geleden had ik er nog nooit van gehoord, maar sinds ik er voor het eerst van hoorde, lijkt het of ik er elke dag mee geconfronteerd word.Artikeltjes in de krant, pauzegesprekjes op mijn werk, logjes van andere loggers: overal heeft men het over ‘Second Life’. Het is een hype.
Ik weet het, ik loop altijd een beetje achter wat betreft dit soort dingen. Van deze hype begrijp ik dus echt geen jota.
Is je echte leven niet al moeilijk genoeg? Ik vraag me serieus af waarom iemand in een virtuele wereld zou willen leven. Waarom niet alle energie in Real Life steken? Wat een totaal nutteloos en triest gedoe, zo’n virtuele wereld.
Je zou kunnen zeggen dat ik ook bezig ben aan mijn Second Life, maar dan gewoon in het echie. Ik kan me nauwelijks meer herinneren hoe mijn First Life eruit zag. Het lijkt een eeuwigheid geleden.
Was ik het die twee kinderen heb gebaard en grootgebracht? Het zijn aardige kinderen geworden (al zeg ik het zelf), dus ergens zullen we wel wat goeds gedaan hebben.
Was ik het die er al een heel huwelijksleven heeft opzitten? Het lijkt allemaal zo ver weg. Zo onwerkelijk.
Was ik echt dezelfde persoon?
Ik kan nog steeds niet goed naar kiekjes van vroeger kijken. Ik zie vakanties, feesten, schoolactiviteiten van de kinderen... er is zoveel gebeurd de afgelopen decennia, en ik was er bij. Dat zie ik op de foto’s. Toch lijkt die vrouw een vreemde voor me. Ze had een heel ander leven. Ik geloof zelfs dat ze gelukkig was. Tenminste, zo ziet ze er uit.
Wat is er toch in godsnaam gebeurd?
Ik dacht dat ik wist wie ik was. Ik dacht zekerheden te hebben. Een toekomst die vast lag.
Een heel nieuw leven opbouwen. Dat is lastig zeg. Zou ik het nog kunnen?
Het is verwarrend. Laat ik er maar niet meer over na denken, ik raak verstrikt in mijn eigen gedachten.
Eén ding weet ik zeker: ik ga niet de virtuele wereld in. Ik heb al een harde kluif aan de echte wereld. Ik speel mijn Second Life for real.
31 opmerkingen:
Liever de tijd nemen om uit te zoeken wie je bent en wie je wilt zijn, want daar hebben we gelukkig een keuze in, dan halsoverkop zo nodig verder moeten, toch? Tja, ik hoor er ook over, maar doe inderdaad al zo mijn best om van het first life iets te brouwen...
Ik hoor er ook steeds meer over. Schijnt toch een toenemend aantal mensen te zijn dat er een tweede leven op na houdt. Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om nog een leven te leiden. Het blijft naar mijn idee toch een vlucht naar een fantasiewereld, een poging om te ontsnappen aan de realiteit, maar daarmee zijn de problemen nog niet opgelost. Ik kan me heel goed voorstellen dat jij met beide benen op de échte aarde blijft staan.
Eerst dacht ik, daar stappen mensen in die het in hun First life niet maken of gemaakt hebben, maar dat is niet zo. Het is een nagebootste wereld (waarin ik niet zou willen leven) waar je in je ideale gedaante kunt leven en waar voor grote bedrijven geld is te verdienen. Er is commotie geweest over seks, maar ik heb nog niet gehoord dat er ook wordt gemoord en geroofd. Maar je hebt gelijk Goentah, in First life is het al moeilijk genoeg.
Ik ben het met je eens. Ik heb aan een First Life mijn handen vol. Voor een Second Life is geen plek.
‘Was ik echt dezelfde persoon?’ Dat is een interessante vraag. Ik denk dat we altijd dezelfde persoon zijn. Alleen we zijn ons niet altijd bewust van wat je doet in het leven. We worden in de maalstroom mee genomen. En dan op eens wordt je wakker en denkt: wat is er allemaal gebeurd in mijn leven. Niet te veel over nadenken, want dat heeft geen zin. Blijf lekker in het heden en geniet van de dingen nu.
Je bent al met je third life bezig. Ongetrouwd leven, getrouwd leven, weer ongetrouwd leven.
Volgens mij kunnen we ons ok en onszelf voelen in verschillende soorten levens. Toevalligheden die samenkomen, een piepklein beetje eigen sturing..je leidt een leven, maar dat leven verandert, de mensen veranderen, jij verandert.. Tijd voor iets nieuws. Maar de kern van onszelf blijft gelukkig wel hetzelfde, anders zouden we gek worden :)
Mijn eerste leven zit er ook al op. Kan me ook niet meer voorstellen dat mijn leven zo was, kijk soms met verbijstering terug, terwijl het toen allemaal zo normaal voor me was.
Mijn tweede leven is nog jong en in ontwikkeling..niet zeker wat het gaat brengen. Om dat een beetje op orde te krijgen steek ik ook geen energie in Second Life, hoewel ik het idee best grappig vind.
Nico Dijkshoorn was er ook:
http://www.webwereld.nl/articles/45447/nico-in-second-life.html
Ik heb ook zo'n gevoel dat ik in mijn tweede leven zit. Daar heb ik geen virtuele wereld voor nodig. Je kunt beter gewoon hier vertoeven en proberen geluk te vinden. Dat kost al energie genoeg en die kun je alleen opdoen met echte, warme, mensen om je heen. Ik hoop dat het je lukt die weer te vinden.
Hmmm, de link ging fout.
het vervolg moet zijn:
/nico-in-second-life.html
Dat is ook precies de reden dat ik er niet aan begin.
Ik begin er ook niet mee. Je kan er zo snel verslaafd aan raken en bovendien heb ik eigenlijk geen behoefte aan een '2e leven.'Ik vind mijn leven prima zo. En nog meer achter de computer zitten trek ik niet denk ik. Moet er voor mijn werk al 8 uur aan zitten.
Ik heb zelfs gehoord dat er al iemand in 2nd life miljonair is geworden en dat hij dat geld naar het geld van nu omgewisseld heeft.
Second life ?
Get a first life first !
www.getafirstlife.com/
Goed geschreven stukje. Daarbij lijkt me het spel second life te verslavend. Daarom begin ik er niet aan.
@Marijne: De tijd nemen? Ja, het duurt wel lang :-) Ik heb het gevoel dat de tijd tussen mijn vingers door weg glipt :-(
@Teddy: Het lijkt mij ook een soort vlucht. Dan kun je nog beter in het loggen vluchten, dan ben je tenminste in het hier en nu ;-)
@Marius: Het is van de zotte dat grote bedrijven zich in Second Life storten. De VU van A'dam bouwt een campus en ook Fontys is er bij betrokken. Ze kunnen het geld beter in Real Life investeren.
Ik heb ook al gelezen van een kinderpornoschandaal. Een Utopia is het zeker niet meer. Vreemde zaak, dat Second Life.
@Pascal: Wat gebeurd is, is gebeurd. De tijd terugzetten is niet mogelijk. Ik ben helaas nog niet zover dat ik kan genieten van het nu. Wie weet komt dat nog. In mijn Third Life of zo ;-)
@Erik: Het is maar hoe je het bekijkt. Ik zie mijn eerste ongetrouwde leven als een soort aanloop naar mijn 'First Life', er had eigenlijk helemaal geen 'Second Life' moeten komen. Ik zou willen dat ik gewoon één groot samenhangend leven zou hebben, wat mooi op elkaar aan sluit en waarin je groeit naar een soort geluk, waardoor je aan het einde van dat leven tevreden kunt terugkijken.
@Gerhard: Ik heb me rot gelachen om Nico Dijkshoorn :-) Hij beschrijft het heel hilarisch en humoristisch. Leuke column!
@BB: Loggen is al erg genoeg :-)
@Hette: Precies, ik ben zelf behoorlijk verslavingsgevoelig wat betreft spelletjes etc, dus ik pas ervoor aan iets nieuws verslaafd te raken. Zou me veel te veel tijd kosten, tijd die ik beter in echte dingen kan investeren.
@Anders: Het gewone simpele 'get a life!' voldoet niet meer :-) Hoeveel levens zouden we nog krijgen?
@Pollie: Ik vind het een absurd fenomeen. Blij dat jullie je ook allemaal bij het echte leven houden!
@Es: Ik hoop dat jouw (tweede) leven minder zwart is dan je weblog... :-( Waarom staat de boel op zwart?
Ik heb trouwens wel het gevoel dat ik helemaal veranderd ben sinds mijn 'eerste' leven. Alsof dit mijn leven (nog) niet is. Het zal wel wennen, denk ik.
Op zich is het een grappig idee voor een spelletje, dat virtuele second life, maar ik vind het te ver gaan. Het wordt eng.
Volgens mij lukt het jou echt wel om in dit tweede leven weer in het echt op te bouwen!
@Gerard: Misschien kom ik wel wat negatief over. Het is gewoon anders, in elk geval anders dan ik gedacht had. Als je jong bent heb je bepaalde verwachtingen, en die zijn bij mij niet uitgekomen. Ik hoop dat ik later wel terug kan kijken op een tevreden leven...
Ik heb er alle vertrouwen in dat je later zal terugkijken op een nieuw leven. Ik denk dat je gewoon nog moet wennen aan je nieuwe leven en misschien ook nog niet helemaal klaar bent met het verwerken van de teleurstelling dat het anders is gelopen dat gehoopt. Maar dat weet ik niet zeker natuurlijk.
Ik vind de blogwereld trouwens een soort van second life, een groot verschil is alleen dat we meer onszelf zijn. Maar voor je het weet ben je er veel tijd mee bezig, tijd die ten koste gaat van real life.
@She: Je hebt gelijk, de bloggerij is ook een soort vlucht. Toch leer ik steeds van mezelf en van anderen, in die zin vind ik het waardevol.
Je hebt ook gelijk wat betreft het verwerken van alles, en het gevoel van het instorten van mijn 'veilige' bestaan. Het komt vast wel goed, hoor, ik wil niet te depri klinken ;-)
@Goentah: Ja, dat heb ik ook. Ik droom ook vaak dat ik weer terugmoet naar mijn oude/vorige/eerste leven/ Alsof dit niks meer dan een leuk uitstapje was :) Het menselijk brein zit raar in elkaar. Wat meer in het hier en nu gaan leven is daar denk ik een oplossing voor.
Mijn log.. ik heb er al een tijdje geen zin meer in. Volgende week verloopt mijn domein, goede gelegenheid om er echt mee te stoppen. Wie weet kom ik op een dag vernieuwd terug, maar nu even niet. Blijf wel lezen hoor ;)
Eigenlijk is een web-log al een second life dat de eerste weerspiegeld.
En dan heb je een werkend leven, een ouderlijk leven, een puberleven gehad... uitgaansleven, en nog veel meer levens.
Nu alleen nog eruit halen wat er in zit. :)
Je doet maar, anytime :)
Ik weet niet hoelang het geleden is, dat je gescheiden bent, maar van dichtbij heb ik het van een goeie vriendin meegemaakt; wat het losmaakt en hoe lang het duurt voordat je weer redelijk normaal naar oude foto's kunt kijken en ze ook weer met een goed gevoel kunt wegleggen. Het lijkt mij ook heel erg moeilijk, vooral op voor jou belangrijke momenten. Nou ja ik wil er alleen maar mee zeggen, dat ik je schrijven zeer waardeer en dat je dat nooit moet inruilen voor zo'n verslavend spel.
@Eric: Het voelt bij mij net alsof mijn leven met een groot hakmes in tweeen is gespleten. Een voor en een na. Het bloggen helpt me om overzicht te krijgen, en wat te analyseren.
@Erik: :-) Eerst nog wat big money verdienen in mijn Second Life :-)
@Erika (eerst een Eric, dan een Erik en nu een Erika!): Het duurt lang, het valt me vies tegen om mijn leven weer op de rails te krijgen. Het lijkt net of ik er nog niet helemaal bij ben, alsof ik van een afstandje op mijn eigen leven kijk of zo. Niks is meer vanzelfsprekend.
@Goentah, dan is bloggen dus eigenlijk 1 1/2 life.
Maar zonder gekheid... het lijkt alsof het enige dat je je herinnert uit jouw 'eerste leven' leven...de verwachtingen zijn.
Eigenlijk zouden dat de laatste dingen moeten zijn die je daar nog van kan herinneren.
(Haal die oude dagboeken en fotoboeken uit de kast, en probeer die herinneringen wat meer op te frissen en minder te denken aan de vroegere verwachtingen).
Je hebt groot gelijk. Ik snap best dat er mensen zijn die er behoefte aan hebben anoniem te kunnen leven, maar deze mensen hebben toch ergens een gebrek in hun eerste leven. Als je er geen behoefte aan hebt, is het wat mij betreft alleen maar een heel goed teken ;)
@Eric: Nee, het zijn juist de herinneringen die pijn doen. Daarom kan ik niet goed naar foto's van 'gelukkiger tijden' kijken. Wel naar jeugdfoto's, dat is anders.
@Rose: Ik wil met twee voeten stevig in het leven staan. Ik help mezelf niet als ik er een dubbelleven in de virtuele wereld op na ga houden. Ik denk ook dat het een goed teken is. Ik voel niet de behoefte om te vluchten of zo. Ook niet meer aan alcohol :-) Dat was ook wel anders vlak na de scheiding...
Ik vraag me echt af waar je de tijd en energie vandaan moet halen om zo'n tweede leven te leiden. Want inderdaad, het eerste is soms al ingewikkeld genoeg.
@Nina: Het is in elk geval wel goedkoper om in Second Life een biertje in een café te drinken dan in een echt café ;-) Verder snap ik er ook geen biet van.
Hé Goentah. Leuk logje. Herkenbaar ook, vooral dat over het kijken naar oude foto's. Ik was erbij maar ik herken de persoon op de foto niet.
@Tom: Het lijkt zo lang geleden, een heel andere wereld...
Hoe staat het met jouw second life? Al tijd voor een nieuw fotoalbum?
Een reactie posten