Soms ben ik zo onder de indruk van een boek, dat ik het iedereen wil aanraden. Laatst stond ik in een boekhandel, zag daar stapels liggen van ‘Het pauperparadijs’ van Suzanna Jansen, en ik moest me ongelooflijk bedwingen om niet tegen iedereen te roepen ‘Koop dit boek! Lees dit boek!’ Het is een beetje raar om dat tegen wildvreemden te zeggen. Daarom zeg ik het tegen jullie, want ik moet het aan iemand kwijt. Lees Het pauperparadijs!De schrijfster stuitte bij het uitzoeken van haar familiegeschiedenis op een heel bijzonder stuk Nederlandse geschiedenis. Ik wist er vaag iets van, slechts dat het er was. Niet zo vreemd, want ik ben opgegroeid vlak bij de plek waar het boek zich voornamelijk afspeelt: Veenhuizen. Toen ik jong was, was Veenhuizen een soort gevangenis. Het werd me nooit goed uitgelegd wat het precies voor inrichting was. Er werd altijd wat moeilijk over gedaan. Ik begreep wel dat er niet het normaal soort boeven zat dat je in elk ander Huis van Bewaring zou treffen. Als kind mochten we nooit te diep het bos in gaan, omdat we anders wellicht de gestraften van Veenhuizen zouden kunnen tegenkomen. Natuurlijk snapte ik er niets van. De geheimzinnigheid eromheen maakte het nog enger. Veenhuizen… Daar was iets mee.
Nu ik het boek van Suzanna Jansen gelezen heb, begrijp ik alles. De geheimen van Veenhuizen worden ontrafeld. Ongelooflijk interessant om te lezen. Deze hele geschiedenis speelt zich nog geen anderhalve eeuw geleden af, vlak bij de plek waar ik min of meer ben opgegroeid.
Het pauperparadijs is in de eerste plaats een familiegeschiedenis, maar je kunt het bijna als een document van de strafkolonie van Veenhuizen beschouwen. (Nogmaals: koop het! Lees het!)
Mocht u ooit in Veenhuizen komen, nu een behoorlijk dorp, maar ooit een onherbergzaam gebied in the middle of nowhere waar in een grijs verleden de paupers van Nederland bij elkaar gezet werden, op die plek is nu een museum. Het boek is een prachtige aanvulling op het museum. Of omgekeerd. Ik zou zeggen: lees eerst het boek en bezoek daarna de plek waar zich dat alles afspeelde: de gestichten van Veenhuizen.
9 opmerkingen:
Oh wat een schrik, ook ik ben gezwicht voor de vele stapels, maar dat is al een tijdje geleden. Het staat ongelezen op de boekenplank. Dat gaat veranderen
Werden landlopers daar vroeger ook niet ondergebracht? Ik heb nog boekenbonnen liggen, dus...
Was een goed boek voor de boekenclub geweest! Ik had 'm al zien liggen en zal het boek de volgende keer kopen, want je verhaal intrigeert me!
Bedankt voor je recensie. Ik vraag of mijn broertje het boek uit Nederland wil meenemen! Ik ben helemaal enthousiast geworden.
Ik ga 'm ook lezen! Ik ben dol op dat soort historische verhalen.
Hee goede tip!
Als je van Veenhuizen houdt, in een heel andere categorie (en misschien niet helemaal binnen context):
Toon Kortooms: mijn kinderen eten Turf
De geschiedenis van onmaatschappelijkheid ken ik natuurlijk, maat dit is een goede tip Goentah. Dank je.
@Hanscke: Al begonnen? Je krijgt er geen spijt van!
@Pascal: Landlopers inderdaad, maar daarvoor ook gewone (kans)arme mensen. Heb je het al? Ideaal voor je internetloze periode ;-)
@She: Dat dacht ik ook toen ik hem uit had, dat het een perfect boek zou zijn voor de boekenclub. Heel interessant om over te praten.
@Hette: Het is geen geromantiseerd verhaal, maar echt een soort geschreven documentaire. Boeiend van begin tot eind.
@Gobboe: Toon Kortooms? Kwam die uit Veenhuizen? Of schreef hij over Veenhuizen? Ik zal hem eens googlen. Weet niet zoveel van hem.
@Marius: Ben je er ook geweest, daar in Veenhuizen? Als je daar rondloopt, wordt het pas echt bizar.
Oh, die wil ik zeker lezen! Ben dol op dat type boeken en ben opgegroeid in Drente dus dubbel leuk. Hopen dat ze hem op Schiphol verkopen, veel meer ga ik voorlopig niet van NL zien...
Hey, echt!? Ik ben ook vlakbij Veenhuizen opgegroeid, maar ken het verhaal helemaal niet! Mocht ik ooit weer in NL zijn, dan neem ik het zeker mee.
Een reactie posten